عبادت است، تا آن گاه كه حَدَثى از او سر نزند».

گفته شد: اى پيامبر خدا! چگونه حَدَثى؟

فرمود: «غيبت كردن».[1]

313. امام على عليه السلام:

آن كه رسيدن وقت نماز [ديگر] را پس از نمازى انتظار مى‌كشد،[2] از زائران خداوند عز و جل است و بر خداوند متعال رواست كه زائرش را گرامى دارد و هر چه مى‌طلبد، به او بدهد.[3]

[1]. قالَ رَسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: الجُلوسُ فِي المَسجِدِ انتِظارَ الصَّلاةِ عِبادَةٌ ما لَم يُحدِث، قيلَ: يا رَسولَ اللَّهِ، وما يُحدِثُ؟ قالَ: الاغتِيابَ( الكافى: ج 2 ص 357 ح 1، الأمالى، صدوق: ص 506 ح 698).

[2]. در تحف العقول به جاى« پس از نماز»،« پس از عصر» دارد.

[3]. المُنتَظِرُ وَقتَ الصَّلاةِ بَعدَ الصَّلاةِ مِن زُوّارِ اللَّهِ عز و جل، وحَقٌّ عَلَى اللَّهِ تَعالى‌ أن يُكرِمَ زائِرَهُ، وأن يُعطِيَهُ ما سَأَلَ( الخصال: ص 635 ح 10، تحف العقول: 122).