270. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس يك آيه از كتاب خدا را آموزش دهد، پاداش آن آيه تا زمانى كه تلاوت گردد، به او داده مى‌شود.[1]

1/ 3 حقّ آموزگار قرآن‌

271. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس آيه‌اى از كتاب خدا را به بنده‌اى بياموزد، مولاى اوست و شايسته نيست كه آن بنده، او را تنها [و بى‌ياور] بگذارد و خودش را بر او ترجيح دهد.[2]

272. الكافى‌- به نقل از فضل بن ابى قَرّه-: به امام صادق عليه السلام گفتم: اينان مى‌گويند: درآمد معلّم [قرآن‌]، حرام است.

فرمود: «دروغ مى‌گويند. دشمنان خدا [يند]! آنها [با اين بهانه‌ها] مى‌خواهند كه قرآن را تعليم ندهند. اگر كسى [يه اندازه‌] ديه فرزندش را هم به معلّم بدهد، براى معلّم، حلال است».[3]

1/ 4 آموختن قرآن به فرزند

273. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: قرآن را بياموزيد؛ زيرا در روز قيامت، به صورت جوانى زيبا و رنگ‌پريده،[4] نزد صاحب خود مى‌آيد و به او مى‌گويد: «منم آن كسى كه موجب شدم‌

[1].

[2].

[3].

[4]. واژه« شاحب اللَّون»- كه در متن عربى حديث آمده- شايد به معناى رنگ روشن و شفّاف باشد، اگرچه در كتب لغت، به اين معنا نيامده است.