ايشان شِكوه كرد. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «چرا از آية الكرسى غافلى؟ بر هيچ نانى و خورشى خوانده نمى‌شود، مگر اين كه خداوند، بركت آن نان و خورش را افزون مى‌گردانَد».[1]

188. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: جبرئيل عليه السلام نزد من آمد و گفت: اى محمّد! عِفريتى از جن، در خوابت، با تو نيرنگ مى‌كند. پس آية الكرسى بخوان.[2]

189. امام صادق عليه السلام: هر چيزى، تارُكى دارد و تارُك قرآن، آيةُ الكرسى است. هر كس آيةُ الكرسى را يك مرتبه بخوانَد، خداوند، هزار ناخوشايند از ناخوشايندهاى دنيا و هزار ناخوشايند از ناخوشايندهاى آخرت را از او دور مى‌كند كه كمترين ناخوشايندِ دنيا [يى آن‌]، فقر، و كمترين ناخوشايند آخرت [- ىِ آن‌]، عذاب قبر است و من از آن، براى ارتقاى درجه، كمك مى‌گيرم.[3]

6/ 4 خواصّ آيه‌هاى پايانى سوره بقره‌

190. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: پروردگارم بر من منّت نهاد و فرمود: «اى محمّد!... من به تو و به امّتت، گنجى از گنج‌هاى عرشم را عطا كردم: فاتحة الكتاب و [آيات‌] پايان سوره بقره را».[4]

[1].

[2].

[3].

[4].