1/ 2- 16 شافعِ مُشَفَّع (ميانجىِ مقبول)

20. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: قرآن، ميانجى‌اى است كه ميانجيگرى‌اش، پذيرفته مى‌شود، و شكايت كننده‌اى است كه ادّعايش، تصديق مى‌شود. بنا بر اين، هر كه قرآن برايش ميانجيگرى كند، ميانجيگرى‌اش پذيرفته مى‌شود، و هر كه قرآن از او شكايت كند، ادّعايش تصديق مى‌گردد.[1]

1/ 2- 17 شكايت كننده مورد تصديق‌

21. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر گاه فتنه‌ها همچون پاره‌هاى شب تار، شما را فرو پوشاند، به قرآن روى آوريد؛ زيرا قرآن، ميانجى‌اى است كه ميانجيگرى‌اش پذيرفته است و شكايت‌كننده‌اى است كه ادّعايش تصديق مى‌شود.[2]

1/ 2- 18 خزائن (گنجينه‌ها)

22. امام زين العابدين عليه السلام: آيه‌هاى قرآن، گنجينه اند. بنا بر اين، هر گاه درِ گنجينه‌اى گشوده شد، سزاوار است كه به آنچه در آن است، بنگرى.[3]

[1].

[2].

[3].