مى‌يافتند».[1]

حديث‌

88. امام على عليه السلام: خداوند سبحان مى‌فرمايد: «ما هيچ چيزى را در كتاب (لوح محفوظ)، فروگذار نكرده‌ايم»[2] و در آن، همه چيز بيان شده است، و فرموده كه بخشى از كتاب [خدا]، بخشى ديگرش را تصديق مى‌كند، و در آن، هيچ اختلافى نيست. خداوند مى‌فرمايد:

«اگر از نزد غير خدا بود، هر آينه، در آن، اختلافِ بسيار مى‌يافتند». قرآن، ظاهرش زيباست و باطنش، ژرف. شگفتى‌هايش، پايان نمى‌پذيرد و غرايبش، به سر نمى‌آيد و تاريكى‌ها، جز با آن برطرف نمى‌گردد.[3]

5/ 2- 5 تلاش‌هاى بى‌حاصل براى آوردنِ مانند قرآن‌

89. البداية و النهاية: هنگامى كه نمايندگان بنى حَنيفه، نزد ابو بكر آمدند، ابو بكر به ايشان گفت: چيزى از قرآن مُسَيلَمه را برايمان بخوانيد.

آنها گفتند: ما را معاف بدار، اى خليفه پيامبر خدا! ابو بكر گفت: نمى‌شود.

گفتند: او (مسيلمه) مى‌گفت: «اى قورباغه، دختر دو قورباغه! قور قور كن كه شما اهل قور قوريد. نه آبى را تيره مى‌گردانى، و نه نوشنده‌اى را باز مى‌دارى. سرت در آب است و دُمَت، در گِل»، و مى‌گفت: «سوگند به زنان بذرافشان! سوگند به زنان دروگر! سوگند به زنان بوجار كننده گندم! سوگند به زنان آرد كننده! سوگند به زنان‌

[1]. نساء: آيه 82:« أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً».

[2]. انعام: آيه 38.

[3].