حديث‌

4. امام باقر عليه السلام- در باره اين سخن خداوند عز و جل: «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ؛[1] پس، از اهل ذكر بپرسيد، اگر نمى‌دانيد»-: ذكر، همان قرآن است.[2]

1/ 1- 4 كتاب‌

قرآن‌

«اين است كتابى كه در [حقّانيت‌] آن، هيچ ترديدى نيست [و] راه‌نماى پرهيزگاران است».[3]

حديث‌

5. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: من در ميان شما، دو چيز گران‌سنگ بر جاى مى‌گذارم: كتاب خدا و عترتم [يعنى‌] خانواده‌ام را. اين دو، هرگز از يكديگر جدا نمى‌شوند تا آن گاه كه در كنار حوض [كوثر] بر من وارد شوند.[4]

1/ 1- 5 مُصحَف‌

6. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: در روز قيامت، سه چيز مى‌آيند و به درگاه خداوند عز و جل شكايت مى‌كنند: مُصحَف، مسجد، و عترت (خانواده‌ام).[5]

7. امام كاظم عليه السلام: بدون وضو و نيز با حالت جنابت، به مصحف، دست نزن.[6]

[1]. نحل: آيه 43.

[2].

[3]. بقره: آيه 2:« ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ».

[4].

[5].

[6].