آن دو مرادى گفتند: اين سخن را نگفتى، مگر به جهت شرّى كه در باطن دارى. به درستى كه ما مى‌دانيم كه عقيده خوارج را دارى. اى عيزار! از ما جدا نمى‌شوى تا تو را نزد امير مؤمنان ببريم و اخبارت را به وى گزارش دهيم.

زمانى نگذشت كه على عليه السلام آمد و آن دو خبر را به وى گزارش كردند و گفتند: اى اميرمؤمنان! او بر اعتقاد خوارج است. ما او را مى‌شناسيم.

فرمود: «خونش بر ما حلال نيست؛ امّا او را زندان مى‌كنيم».

عدى بن حاتم گفت: اى امير مؤمنان! او را به من سپار و من ضمانت مى‌كنم كه از ناحيه او به شما آسيبى نرسد.

على عليه السلام او را به عدى سپرد.