شكنجه كنند؛ و امّا من، شما را با تازيانه و آهن شكنجه نمى‌كنم؛ چرا كه هركس مردم را در دنيا شكنجه كند، خداوند او را در آخرت، شكنجه خواهد كرد.

104. مسند زيد- به نقل از زيد بن على، از پدرش، از جدّش درباره امام على عليه السلام-: به درستى كه او (على عليه السلام) به عمر درباره زنِ حامله‌اى كه اعتراف به زنا كرده بود و عمر دستور داده بود سنگسار شود، گفت:

«شايد بر سرش فرياد كشيده‌اى يا او را ترسانده‌اى؟».

گفت: چنين بود.

فرمود: «آيا از پيامبر خدا نشنيدى كه مى‌فرمود:" بر اعتراف كننده، پس از شكنجه حدّى نيست. به درستى كه آن كه را دربند كشى يا زندان كنى، يا تهديد كنى، اقرارش [ارزش‌] ندارد؟"».

گويد: عمر، زن را آزاد كرد. سپس گفت: زنان، ناتوان‌اند كه فرزندى مانند على بن ابى طالب بزايند. اگر على نبود، عمر هلاك مى‌شد.

105. امام على عليه السلام- از سخنرانى‌اش در آغاز خلافت-: خدا