آن است كه دشمنى‌اش را آشكار سازد.

80. امام على عليه السلام: آن‌كه دشمنى‌اش را آشكار كند، حيله‌اش اندك باشد.

81. امام على عليه السلام: فريب ظاهرسازى دشمن را مخور؛ چرا كه دشمن، چون آب است كه گرچه گرم كردن آن با آتش به درازا كشد، ليك از خاموش كردن آن سرْ باز نزند.[1]

[1]. امام باقر عليه السلام گويد: هنگامى كه امير مؤمنان بر منطقه نهروان فرود آمد، از جميل بن بصيهرى، منشى انوشيروان، پرس و جو كرد. گفته شد: هنوز زنده است و روزى مى‌خورد. فرمود تا او را احضار كنند. وقتى حضور يافت،[ على عليه السلام‌]، حواس او را جز چشمانش سالم يافت، و ذهنش را پاك و ذوقش را كامل يافت.