باغستان آنها را به دو باغ كه ميوه‌هايى تلخ و شوره گز و نوعى از كُنار تُنُك داشت، تبديل كرديم. اين [عقوبت‌] را به سزاى آن كه كفرانِ نعمت كردند، به آنان جزا داديم؛ و آيا جز ناسپاس را به مجازات مى‌رسانيم؟ و ميان آنان و ميان آبادى‌هايى كه درآنها بركت نهاده بوديم، شهرهايى متّصل به هم قرار داده بوديم، و در ميان آنها، مسافت را به اندازه مقرّر داشته بوديم. در اين راه‌ها، شب‌ها و روزها آسوده‌خاطر بگرديد، پس، گفتند: «پروردگارا! ميان [منزل‌هاى‌] سفرهايمان فاصله بيانداز» و برخويشتن، ستم كردند. پس آنها را [براى آيندگان، موضوع‌] حكايت‌ها گردانيديم، و سختْ تار و مارِشان كرديم، قطعاً در اين [ماجرا] براى هر شكيباىِ سپاس‌گزارى عبرت‌هاست».

«آيا شما را در آنچه داريد، آسوده رها مى‌كنند، در باغ‌ها و در كنار چشمه‌ساران و كشتزارها و خرما بُن‌هايى كه شكوفه‌هايشان لطيف است و هنرمندانه [براى خود] از كوه‌ها خانه‌هايى مى‌تراشيد؟ و از خدا، پروا كنيد و فرمان ببريد؛ و از فرمان افراطگران، پيروى مكنيد؛ آنان كه در زمين، فساد مى‌كنند و اصلاح نمى‌كنند».