زمانى كه در حرم است، نه بايد او را قصاص كرد، نه دستگير كرد، نه آزارش داد، نه پناهش داد، نه آب و غذايش داد، نه با او داد و ستد كرد، نه ميهمانش شد و نه ميهمانش كرد.

36. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: لعنت خدا و فرشتگان و مردم، همگى، بر كسى باد كه در اسلام، حادثه‌آفرينى كند؛ يعنى در غير حرم، دست به حادثه‌اى (قتلى) بزند و به حرم (مكّه) پناه ببرد! چنين شخصى را هيچ كس حق ندارد جا و پناه دهد، يارى‌اش رساند و ميهمانش كند تا آن كه به خارج حرم برود و حد بر او جارى گردد.

37. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: حرم را، گياهش [خشك يا تَر] را نبايد چيد، درخت و خارش را نبايد قطع كرد، صيدش را نبايد رَم داد .... پس اگر كسى را ديديد كه گياهى را چيد يا درختى را قطع كرد يا صيدى را رَم داد، بر شما رواست كه به سبب روا شمارى‌اش در حرم، به او ناسزا بگوييد و پشتش را دردمند سازيد.