كافى است.[1] اين قرائات چنان كه شمارى از صاحب‌نظران نيز اذعان كرده‌اند به دليل ضعف سند و دلالت، فاقد حجيت اند[2] و نمى‌توان به آنها عمل كرد.

برخى قرآن‌پژوهان بيان كرده‌اند كه صحّت حديث غدير با همه رواياتى كه قائل به تحريف و حذف نام امام على عليه السلام از قرآن‌اند، معارض است؛ زيرا اگر نام و امامت على عليه السلام در قرآن آمده بود، نيازى نبود تا پيامبر آن اجتماع عظيم را با آن ويژگى‌ها فراهم آورد و خلافت على عليه السلام را اعلام كند. شايان يادآورى است كه واقعه غدير در حجّةالوداع رخ داد؛ زمانى كه تقريباً همه قرآن نازل شده بود و خداوند تأكيدى فراوان و شديدالحن داشت تا پيامبر موضوع خلافت خود را اعلان كند و وعده داد كه او را از گزند مردمان نگاه مى‌دارد؛[3] همچنين بنا بر روايتى صحيح، امام صادق عليه السلام موضوع ذكر نشدن نام اهل بيت را در قرآن به نماز تشبيه كرده كه موضوع نماز در قرآن آمده است، ولى كيفيت و كمّيت آن را پيامبر صلى الله عليه و آله بيان كرده است.[4] اين روايت نيز با روايات دال بر تحريف معارض است.[5]

روايات ناظر به تحريف معنوى: در برخى از روايات، لفظ تحريف آمده و مقصود از آن تحريف معنوى و تفسير به رأى است، نه تحريف لفظى؛[6] نظير روايت امام صادق عليه السلام كه فرمود:

اللَّهُمَّ العَنِ الّذينَ كَذَّبوا رُسُلَكَ وَ هَدَموا كَعبَتَكَ وَ حَرَّفوا كِتابَكَ.[7]

[1]. الكافى: ج 8 ص 50 و 205؛ تحريف‌ناپذيرى قرآن: ص 246.

[2]. ر. ك: التمهيد فى علوم القرآن: ج 2 ص 256؛ البيان: ص 151- 166؛ صيانة القرآن من التحريف: ص 252- 253.

[3]. البيان: ص 231.

[4]. الكافى: ج 1 ص 286.

[5]. ر. ك: البيان: ص 231.

[6]. البيان: ص 226- 228.

[7]. كامل الزيارات: ص 197؛ الخصال: ص 174؛ بحار الأنوار: ج 98 ص 150.