كسى آگاه نيست و به بركت آن ذات مقدّس و به تعليم او، خُلَّص اولياى عظام، دريافت آن نموده‌اند و به بركت مجاهدات و رياضت‌هاى قلبيه، خُلَّص اهل معرفت به پرتوى از آن، به قدر استعداد و مراتب سير، بهره‌مند شده‌اند و اكنون صورت كتبى آن، كه به لسان وحى، بعد از نزول از مراحل و مراتب، بى كم و كاست و بدون يك حرف كم و زياد به دست ما افتاده است، خداى نخواسته مباد كه مهجور شود و گر چه ابعاد مختلفه آن و در هر بعد، مراحل و مراتب آن، از دسترس بشر عادى دور است، لكن به اندازه علم و معرفت و استعدادهاى اهل معرفت و تحقيق در رشته‌هاى مختلف، به بيان‌ها و زبان‌هاى متفاوتِ نزديك به فهم، از اين خزينه لايتناهاى عرفان الهى و بحر موّاج كشف محمدى صلى الله عليه و آله بهره‌هايى بردارند و به ديگران بدهند و اهل فلسفه و برهان، با بررسى رموزى كه خاصّ اين كتاب الهى است و با اشارات، از آن مسائل عميقْ گذشته، براهين فلسفه الهى را كشف و حل كرده، در دسترس اهلش قرار دهند، و وارستگان صاحب آداب قلبى و مراقبات باطنى، رشحه و جرعه‌اى از آنچه قلب عوالم‌[1] از «ادَّبَنى رَبِّى»[2] دريافت فرموده، براى تشنگان اين كوثر به هديه آورند و آنان را مؤدب به آداب اللَّه تا حدّ مَيسور نمايند، و متقّيانِ تشنه هدايت، بارقه‌اى از آنچه به نور تقوا از اين سرچشمه جوشانِ‌ «هُدىً لِلْمُتَّقِينَ»[3] هدايت يافته‌اند، براى عاشقان سوخته هدايت اللَّه به ارمغان آورند، و بالاخره هر طايفه‌اى از علماى اعلام و دانشمندان معظّم، به بُعدى از ابعاد الهى اين كتاب مقدّس، دامن به كمر زده و قلم به دست گرفته و آرزوى عاشقان قرآن را برآورند و در ابعاد سياسى، اجتماعى، اقتصادى، نظامى، فرهنگى و جنگ و صلح قرآن، وقتْ صرف فرمايند ....

[1]. مقصود، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله است كه قلب عالم امكان است.

[2]. يعنى:« پروردگارم مرا تربيت كرد»( ر. ك: مجمع البيان: ج 10 ص 500). حديثى است از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله.

[3]. يعنى« هدايت است براى تقوا پيشگان» بخشى از آيه 2 از سوره بقره است. در اين باره، ر. ك: ص 85( بخش يكم/ فصل يكم: نام‌ها و اوصاف قرآن/ ويژگى‌هاى قرآن/ هُدى« ره نمون»).