باشد، به فردى كه او را دوست داريم و يا علاقه‌مند برقرارى رابطه دوستى با او هستيم، هديه تقديم كنيم، تأثير محبّتىِ بسيار عميقى ايجاد مى‌كند و خاطره شيرين آن هرگز از ذهن فرد مورد نظر فراموش نمى‌شود. براى مثال، هديه‌اى كه براى همسر خود بدون هيچ‌گونه مناسبتى تهيه مى‌شود، حتّى اگر ارزش مادىِ كمى داشته باشد، بسيار گواراتر از هديه گران‌بهاى روز تولّدش يا هديه سال‌روز ازدواج است. همچنين هديه به ظاهر كم‌ارزشى كه براى مادر خود به صورت غير منتظره و بدون مناسبت تهيه مى‌شود، بسيار به يادماندنى‌تر از هديه روز مادر است كه از روى ناچارى و چشم و هم‌چشمى با خواهران و برادران به او اهدا مى‌شود.

بنا بر اين، هديه‌هاىِ گاه و بى‌گاهى كه به دور از جبرهاى اجتماعى و چشم و هم‌چشمى‌هاى ناروا تقديم مى‌شود، به استوارىِ روابط ميان‌فردى كمك مى‌كند و خاطره‌اى شيرين و گوارا در كام محبوبان به يادگار مى‌گذارد.

راز اين اثر در آن است كه هديه غيرمنتظره در نظر گيرنده آن، غيرمنتظره است و هيچ قالبى را بر دهنده آن تحميل نمى‌كند و او را وادار نمى‌سازد كه در زمان خاصّى و به ميزان خاصّى از نظر ارزشمندى، هديه‌اى اهدا كند. همين امر نشان مى‌دهد كه انگيزه تهيه هديه، چيزى جز محبّت و علاقه نبوده است. پس كارى كه از روى محبّت و دوستى انجام شود، نتيجه‌اش جز محبّت و دوستى نخواهد بود.

البته انصاف اين است كه گاهى هداياى تحميلى نيز چندان بى اثر نيستند و بخشى از تأثيرات مثبت خود را مى‌گذارند و محبّت‌افزايند. چه بسيار هداياى مناسبتى كه از روى عشق و علاقه تهيه مى‌شوند و محبّت را