را تا اندازه‌اى از دست داده است و به گونه‌اى نيست كه پيام‌رسان محبّت باشد! حتّى گاهى پيامدى مخالف آنچه در حديث شريف گذشت، به دنبال دارد. اكنون سؤال اين جاست كه چرا با توجّه به تصريح معصوم (ع) نسبت به تأثير محبّت‌افزايىِ اهداى هديه، بسيارى از هداياى ما چنين اثرى را به ارمغان نمى‌آورد و گاهى منشأ كدورت و درگيرى مى‌شود؟!

آسيب‌شناسى اهداى هديه‌

تأمل در علل پيامد ناگوار هديه در برخى موارد، ما را به اين نتيجه مى‌رساند كه چند عامل در تهى شدن اهداى هديه از آثار محبّتى، نقش دارند؛ و تنها پس از رفع آن آسيب‌ها مى‌توان به بازگشت اثر مثبت اعطاى هديه و شيرين شدن كام طرفينِ هديه، اميدوار بود.

مهم‌ترين عامل تأثيرگذار در كم‌رنگ شدن اثر محبّت‌افزايىِ هديه، تحميلى شدن مصاديق فراوان اهداى هديه در زندگى است. تحميل اهداى هديه، از ناحيه عرف و اجتماع صورت مى‌پذيرد و اختيار و ميل قلبى را سلب، و عرصه را بر انسان تنگ مى‌كند. اين امر، موجب خواهد شد كه اهداى هديه نه به خاطر ابراز عشق و علاقه، كه به خاطر سنّت‌هاى اجتماعى انجام شود. اين اقدام- كه برخاسته از جبر روزگار است-، چگونه مى‌تواند محبّت آفرين باشد؟!

در اينجا بد نيست كه ابعاد تحميلى بودن اهداى هديه را مورد بررسى قرار دهيم. به نظر مى‌رسد كه تحميل در اهداى هديه، عبارت است از:

الف. تحميل در زمان‌

در طول سال، زمان‌هاى خاصى وجود دارد كه در آن زمان‌ها تهيه هديه بر