اسم الکتاب : سر دلبرى، پژوهشى پيرامون راه كارهاى كسب محبوبيت المؤلف : سبحانىنيا، محمد تقي الجزء : 1 صفحة : 51
محبّت و دوستى بين همنوعان، خوشگمان بودن نسبت به ديگرى است.
خوشگمانى، زمينه بسيارى از اختلافات و كدورتها و كينهها را از بين مىبَرَد و
محبّت بين طرفين را افزايش مىدهد. چيزى كه امام على (ع) بر آن تصريح مىكند و
مىفرمايد:
هر
كس به مردمْ خوشگمان باشد، دوستى آنان را به دست مىآوَرَد.
خوب
ديدن ديگران، هنرى جاذبهدار و اثرگذار است. ديدن خوبىها و نيز خوب ديدنها، دو
ويژگىِ بارزى هستند كه به افزايش كشش و محبّت و علاقه به كسانى كه خوب ديده
مىشوند و يا خوبىهايشان ديده مىشود، مىانجامد. علاقه و محبّت، موجب رفتار نيك
نسبت به او مىگردد و پيامد رفتار پسنديده و همراه با احترام به او، چيزى جز محبّت
متقابل نخواهد بود. خوب ديدن و خوب تفسير كردنِ كار ديگران، موجب مىشود كه از
عيبجويى دست برداشته شود و زبان به تخريب و انتقاد آنان گشوده نشود و زمينه
شِكوِه و شكايت و تلافى فراهم نيايد.
همچنين
در مقابل، بدگمانى نسبت به اطرافيان، نوع رفتار ما با آنان را بر اساس همان
برداشت، شكل مىدهد. اينگونه برداشتهاى رفتارساز، اگر فراگير شود، تنفّر و
انزجار همگان را متوجّه انسان بدبين خواهد ساخت و مهمترين رهآورد آن، انزواى
اجتماعى او خواهد بود. بنا بر اين اگر از نداشتن دوست صميمى و يا فقدان دوستان
بسيار در رنجيم، ابتدا علّت آن را در رفتار خود جستجو كنيم و در صورت وجود اين
خصوصيت اخلاقى،