اسم الکتاب : رفتار اخلاقى انسان با خود المؤلف : سبحانىنيا، محمد تقي الجزء : 1 صفحة : 89
ز- گستره تأثيرات رفتار انسان با خود
بسيارى
از روانشناسان، هيجانها را ضامن بقاى انسان مىدانند. از ديدگاه آنان،
هيجانهايى همچون ترس، اضطراب، شادابى، اميد، عشق، محبت و ... حالاتى درونىاند كه
به ما براى حفظ بقا كمك مىكنند. هر هيجان يا احساس، پيام مهمى از درون است تا
حركت ما را در جهت سازش و تعالى تسهيل كند. ازاينرو هر فرد با قدرت تعقل و تفكر
خود مىتواند عواطف و احساساتش را شناسايى و كنترل كرده، از اين طريق هم خود را
بهتر بشناسد، و هم روابطش را با نفسِ خود و ديگران بهدرستى تنظيم كند. اما
ناتوانى در برقرارى ارتباط سازنده با ديگران، نشاندهنده آن است كه فرد، احتمالًا
شناخت كامل و صحيحى از خود ندارد و از ويژگىهاى فردى خويش چندان آگاه نيست؛ زيرا
همانگونه كه گذشت، «ارتباط» فقط بُعد بيرونى و اجتماعى ندارد، بلكه يكى از ابعاد
آن ارتباط با خود است كه نيازمند توجه و يادگيرى است. بنابراين فراگيرى اينكه چطور
به نحو سازندهاى با خود ارتباط برقرار كنيم، و چه برداشتى از خود داشته باشيم، از
جنبههاى مهم آموزش مهارتهاى ارتباطى است. اين مهم، زيربناى ارتباط بين شخصى
بهشمار مىرود. به همين دليل صاحبنظران بر اين باورند كه خاستگاه نابسامانىها و
تعارضات اجتماعى، مىتواند چگونگى برداشت درباره خود و نيز رفتارهاى درونشخصى
باشد. يعنى برداشت صحيح از خود و هماهنگى و ساماندهى رفتارهاى ارتباطى درونشخصى،
نقش مؤثر در هماهنگى اجتماعى دارد. پس كسى كه از آرامش و تعامل درونى صحيح با نفس
خود برخوردار نيست، هرگز نمىتواند به تعامل صحيح بيرونى دست يابد، و جامعهاى كه
افراد آن به آزادى از اسارتهاى درونى نرسيدهاند، هرگز نخواهد توانست به آزادى و
استقلال بيرونى بينديشد و به آن دست يابد.[1]
شهيد محمدباقر صدر با استناد به آيه شريفه إِنَّ اللَّهَ لا
يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ[2]
معتقد است تا وقتى پيامبران، در حوزه اصلاح فرد موفق نشوند و در خصوص درونىسازى
ارزشهاى فطرى توفيق به دست نياورند، در حوزه اجتماعى به موفقيتى دست نخواهند
يافت.[3] پير ژانه معتقد است