اسم الکتاب : درآمدى بر پيشگيرى از اعتياد با رويكرد اسلامى المؤلف : پسنديده، عباس الجزء : 1 صفحة : 169
كه همواره در باغهاى بهشت، در كنار اولياى خداست! در حقيقت، شناخت
خدا، مونسى در برابر هر بىكسى، همدمى در برابر هر تنهايى، نورى در برابر هر
تاريكى، نيرويى در برابر هر ناتوانى، و درمانى براى هر بيمارى است![1]
اگر
خداوند شناخته شود و با او ارتباط برقرار شود، لذّت بردن معنوى نيز حاصل مىشود؛
التذاذى كه هيچ نظيرى ندارد. در ادامه به بررسى عوامل التذاذ معنوى مىپردازيم.
متون اين بحث، با تعبيرهاى متفاوتى در ادبيات دين بيان شدهاند و هر كدام بيانگر
بُعدى از اين مسئلهاند.
يك.
انس با خدا
يكى
از امورى كه در روايات مورد بحث قرار گرفته، انس گرفتن با خداوند است. در روايات،
از خداوند متعال به عنوان «انيس» ياد شده است. پيامبر خدا (ص) تصريح مىكند كه خدا
براى انس گرفتن كافى است[2] و خدا انيس هر كس باشد، احساس
تنهايى نخواهد كرد و بدون هيچ مونسى، نياز او را برآورده مىكند.[3]
عاطفه،
يكى از ابعاد انسان است كه ارضا شدن آن، موجب احساس لذّت براى انسان مىگردد. اگر
موضوع عشق، موجودى مانند خداوند متعال باشد، لذّتى فراگير و اصيل به وجود خواهد
آمد؛ امّا آنچه مهم است اين كه محبّت و دلبستگى به خدا با دلبستگى به دنيا در
تقابل اند. كسى كه دلبسته دنيا باشد، نمىتواند دلبسته خدا گردد.[4]
لذا از شيرينى