در حديث ديگرى نيز پيامبر صلّى اللّه عليه و اله مى‌فرمايد:

يجب على الرّجل لامرأته ما يجب له عليها أن يتزيّن لها كما تتزيّن فى غير مأثم.[1]

آنچه بر زن واجب است، از زينت دادن خود براى شوهرش، بر مرد نيز واجب است كه خود را براى همسرش تا حدى كه حرام نيست، زينت دهد.

بنابراين، نتيجه مى‌گيريم كه از نظر فقهى، اگر وظيفه زن، اين است كه نيازهاى جنسى همسرش را ارضا كند و هروقت او تمايل پيدا كرد، خود را مهيّا سازد، به نيازهاى جنسى زن هم توجّه شده و بر ارضاى آنها به عنوان «وظيفه مرد»، تأكيد شده است. پيامبر صلّى اللّه عليه و اله مى‌فرمايد:

ثلاث من العجز فى الرّجل ... و الثّالث أن يقارب الرّجل جاريته فيصيبها قبل أن يحادثها و يؤانسها و يضاجعها فيقضى حاجته منها قبل أن تقضى حاجتها منه.[2]

سه چيز، نشانه ناتوانى مرد است ... و سوم اين‌كه مرد، با همسرش نزديكى كند قبل از اين‌كه با او حرف بزند و او را نوازش و ملاطفت كند و قبل از اين‌كه همسرش ارضا شود، خودش ارضا شود.

بنابراين، مردان همان‌طور كه به ارضاى نيازهاى خود توجّه مى‌كنند، بايد به نيازهاى جنسى همسران خود نيز توجّه كنند. لازم است كه زوجين، به تفاوت‌هاى رفتار جنسى يكديگر، آگاهى پيدا كنند و در آن راستا عمل كنند، مثلا مرد بايد بداند كه زن، بدون مقدّمات، برانگيخته نمى‌شود. از آن‌جا كه زنان، ديرتر از مردان تحريك مى‌شوند و شرايط خاصى براى تحريك غريزه جنسى در آنها لازم است و علاوه بر آن، حيا و شرم زن، ممكن است مانع از ابراز غريزه جنسى شود، لذا هنگامى كه ميل به برقرارى رابطه جنسى دارند، لازم است كه از مرد، اطاعت كنند. اين مسئله، از نظر فقهى، جزو حقوق مرد بر زن به حساب مى‌آيد.

[1]. تذكرة الموضوعات، ص 126.

[2]. المحجّة البيضاء، ج 3، ص 110.