مناطق شهرى) ممكن است به هرزگى‌[1] روى آورند، كه آنها را در معرض خطر فزاينده‌اى قرار مى‌دهد. اقدام به خودكشى و اختلال مرتبط با مواد نيز معمولا وجود دارد.

كودكان دچار اختلال هويّت جنسى، ممكن است كه به‌طور هم‌زمان، اختلال اضطراب جدايى، اختلال اضطراب فراگير و نشانه‌هاى افسردگى را نشان دهند.

نوجوانان، در معرض خطر افسردگى و انديشه‌پردازى درباره خودكشى و اقدام به آن قرار دارند. در بزرگسالان، ممكن است كه نشانه‌هاى اضطراب و افسردگى، وجود داشته باشد. در نمونه‌هاى بالينى، وجود اختلال‌هاى شخصيتى همراه اختلال، در مردان، شايع‌تر از زنان است‌RT -VI -MSD -، 2000 م).

برخى از روان‌شناسان، به زمينه ارثى همجنس‌بازى اشاره كرده‌اند؛ ولى اغلب آنان، «محيط» را عامل همجنس‌بازى مى‌دانند و اين امر، بيشتر به زندگى خانوادگى و مسائل اجتماعى برمى‌گردد.[2] ساخت خانواده همجنس‌بازان پسر، به صورتى است كه پدر، منزوى مى‌شود و رفتار خصومت‌آميز نسبت به وى مشاهده مى‌شود. مادر، فريب‌دهنده و اغواگر و بسيار نزديك به فرزند و حامى اوست. درنتيجه، نوجوان، الگوى مردى و هويّت مردانگى خود را نمى‌شناسد.

در مطالعه خانواده اين نوجوانان، ديده شده است كه مادران از نظر عاطفى، ارتباط بسيار نزديكى با فرزندان خود داشته‌اند. مادر، بيش از اندازه از فرزند خود حمايت كرده، بر عليه پدر از او استفاده نموده و محرم اسرارش بوده است. هيچ‌گاه فرزند، اعتماد به نفس نيافته و به سوى مردانگى و آزادى، پيش نرفته است.[3]

همچنين مشاهده شده كه همجنس‌باز در كودكى، براى پدرش احترامى قائل نبوده و حتّى از وى تنفّر داشته است. البته پدر، چون اين نوجوان را تحقير مى‌كرده و با تبعيض به وى مى‌نگريسته، به فرزند، احساس بى‌ارزشى دست داده و كم‌كم،

[1].Prosititntion

[2].Rogers .D .Psycholog fo Adolescence .P .442

[3]. نوجوانى، ص 115.