5. فقر و ثروت‌

يكى از علل مؤثّر ايجاد انحراف جنسى، «فقر» است كه به شيوه‌هاى مختلف، اين انحراف را به وجود مى‌آورد. خانواده‌هاى فقير، از آن‌جا كه از لحاظ مسكن، در تنگنا هستند، همه در كنار هم مى‌خوابند. لذا كودكان ممكن است به كرّات، شاهد روابط جنسى والدين خود باشند و يا به دليل خوابيدن در كنار خواهر و برادر، زمينه گرايش جنسى به يكديگر ايجاد مى‌شود. از طرف ديگر، چون امكان ازدواج براى افراد فقير، زود فراهم نمى‌شود، لذا براى ارضاى جنسى خود، ممكن است به راه‌هاى انحرافى كشيده شوند. در برخى موارد نيز فقر، باعث كشيده شدن زنان و دختران به فحشا و روسپيگرى مى‌شود. همچنين جوانانى كه شاهد تبعيضات طبقاتى و توزيع نابرابر ثروت هستند، دچار احساس حقارت يا خصومت نسبت به جامعه مى‌شوند و در صدد انجام دادن رفتارهاى انتقام‌جويانه برمى‌آيند كه از جمله آنها مى‌توان به قتل‌هاى جنسى و ساديسم اشاره كرد.

به همان اندازه كه فقر بيش از اندازه، زمينه انحراف را فراهم مى‌كند، ثروت فراوان نيز زمينه طغيان و انحراف را فراهم مى‌سازد.[1] مى‌توان فقر و ثروت را جزو علل ايجادكننده انحرافات دسته دوم شمرد. جوانى كه همه‌چيز براى او فراهم است و از نظر اخلاقى و دينى نيز هيچ پايبندى‌اى ندارد، در پى لذّت بردن هرچه بيشتر است و از آن‌جا كه براى فردى كه فقط در پى به دست آوردن لذّت بيشتر است، لذّت‌هاى قبلى، احساس دل‌زدگى ايجاد مى‌كند، به سمت مسائل ديگر مى‌رود و كم‌كم، به سمت رفتارهاى انحرافى كشيده مى‌شود.

روابط نامشروع در بين افرادى كه ثروت فراوان دارند و تقيّد اخلاقى ندارند، به كرّات مشاهده مى‌شود. برپايى پارتى‌هاى مختلط، مصرف قرص‌هاى روان‌گردان- كه خود، محرّك عمل جنسى است- و ... از رفتارهاى نابه‌هنجار اقشار ثروتمند است كه متأسفانه، كم‌كم به طبقه متوسط نيز منتقل مى‌شود.

[1].( إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى‌\* أَنْ رَآهُ اسْتَغْنى‌؛ حقّا كه انسان، سركشى مى‌كند، همين‌كه خود را بى‌نياز پندارد)( سوره علق، آيه 6- 7).