بقاياى فيزيولوژيك تنش جنسى، معمولا در مرد و زن، به كندى از بين مى‌روند، مگر اين‌كه حالت رهايى ارگاسميك بسيار عميق و مغلوب‌كننده‌اى تجربه شده باشد.

برگشت به حال عادى، زمانى تكميل مى‌شود كه تمام محرّك‌هاى جنسى، موقوف شده باشند.[1]

احتمالا به علت همين تفاوت فيزيولوژيك زن و مرد در قدرت رسيدن به ارگاسم‌هاى متفاوت است كه در روايات، قدرت جنسى زنان، نه برابر مردان معرفى شده است. امام على عليه السّلام مى‌فرمايد:

خلق اللّه- عزّ و جلّ- الشّهوة عشرة أجزاء فجعل تسعة أجزاء فى النّساء و جزءا واحدا فى الرّجال.[2]

خداوند- عزّ و جلّ- شهوت جنسى را ده قسمت نمود؛ نه قسمت آن را براى زنان و فقط يك جزء آن را براى مردان قرار داده است.

امام صادق عليه السّلام نيز مى‌فرمايد:

إنّ اللّه جعل للمرأة صبر عشرة رجال، فإذا هاجت كانت لها قوّة شهوة عشرة رجال.[3]

خداوند صبر زنان را ده برابر مردان قرار داده؛ ولى هنگامى كه به اوج شهوت مى‌رسند، ده برابر مردان، قوّت جنسى دارند.

احتمالا مراد از صبر در اين روايت، صبر بر عمل جنسى است، البته با توجّه به اين كه ادامه حديث، در مورد عمل جنسى است. طبق نتايج عملى، زن نسبت به مرد، براى رسيدن به ارگاسم دوباره، مدّت زمان كمترى نياز دارد؛ هرچند به علّت خسته شدن مرد، به‌ندرت اين اتّفاق رخ مى‌دهد. از آن‌جا كه زن پس از رسيدن به ارگاسم، بلافاصله قادر است دوباره به ارگاسم برسد، ولى مرد، كاملا به آرامش و سكون مى‌رسد، لازم است كه پس از رسيدن به ارگاسم، همسرش را با ملاعبت، نوازش كند

[1]. احساسات و پاسخ‌هاى جنسى انسان، ص 16.

[2]. الكافى، ج 5، ص 338؛ وسائل الشيعة، ج 14، ص 40، ح 7.

[3]. الكافى، ج 5، ص 338؛ وسائل الشيعة، ج 14، ص 40، ح 9.