اسم الکتاب : تربيت جنسى: مبانى، اصول و روشها از منظر قرآن و حديث المؤلف : فقيهى، على نقى الجزء : 1 صفحة : 284
موقعيت روانى- حيوانى برايشان فراهم مىسازد و آرامش و لذّت آنها
(بويژه آرامش زن) را كاهش مىدهد و عوارضى هم بر بچّهاى كه در آن آميزش، نطفهاش
منعقد شود، مىگذارد، آميزش درحال ايستاده است.
ازاينرو،
پيامبر صلّى اللّه عليه و اله مىفرمايد:
يا
علىّ! لا تجامع امرأتك من قيام فإنّ ذلك من فعل الحمير فإن قضى بينكما ولد كان
بوّالا فى الفراش كالحمير البوّالة فى كلّ مكان.[1]
اى
على! در حالت ايستاده، با همسرت آميزش مكن كه اين، از عمل چهارپايان است. اگر
آنچنان آميزش كنى و فرزندى از تو، به وجود آيد، قادر به كنترل ادرار خود نخواهد
بود و مانند چهارپايان، در هر مكانى ادرار خواهد كرد.
پنجم.
پرهيز از افراط در عمل جنسى
همانطور
كه پرخورى (حتى در غذاهاى حلال)، نامطلوب است و باعث ايجاد چاقى و انواع بيمارىها
مىشود، افراط در عمل جنسى (حتى از راه مشروع) نيز نامطلوب است و عوارض سوء روانى
و جسمى براى انسان دارد. لذا لازم است كه انسان، همانطور كه غذا خوردن و آشاميدن
و خوابيدن خود را مقيّد مىكند، آميزش خود را هم بايد به ميزان معقولى قرار دهد و
از افراط در آن بپرهيزد. پيامبر صلّى اللّه عليه و اله مىفرمايد:
من
أراد البقاء و لا بقاء، فليباكر الغداء و ليجوّد الحذاء و ليخفّف الرّداء و ليقلل
مجامعة النّساء ...[2]
كسى
كه خواستار بقاى عمر است و البته هيچكس هم جاويدان نيست، صبحانه را زود بخورد،
كفش مناسب به پا كند، لباس را سبك كند و آميزش با زنان را كم كند.
اين
امر، نشاندهنده آن است كه افراط در امور جنسى، سلامت روانى انسان را نيز به خطر
مىاندازد و گاهى تا حدى پيش مىرود كه به نوعى بيمارى تبديل مىشود. اين
[1]. كتاب من لا يحضره
الفقيه، ج 3، ص 552؛ وسائل الشيعة، ج 20، ص 253؛ مكارم الأخلاق، ص 210.