بزرگ‌سال است، و خداوند، به كسى كه عورتش را براى ديگران كشف مى‌كند، نگاه نمى‌كند.

د- خوددارى از دست زدن به عورت كودك‌

از جمله روش‌هاى پيشگيرى از انحراف جنسى كودكان، خوددارى از دست زدن به عورت آنهاست. امام على عليه السّلام با اشاره به اين‌كه تحريك‌پذيرى جنسى بچّه، از شش سالگى به بعد بيشتر است و دستمالى كردن عورت كودك، زمينه انحراف جنسى را فراهم مى‌سازد، مى‌فرمايد:

مباشرة المرأة ابنتها إذا بلغت ستّ سنين شعبة من الزّنا.[1]

دستمالى كردن زن به آلت دخترش هنگامى كه به شش سالگى برسد، نوعى زناست.

منظور از شعبه‌اى از زنا در رواياتى از اين دست، «عام» است و شامل انواع انحرافات جنسى مانند: استمنا، همجنس‌بازى و زنا مى‌شود؛ يعنى چنانچه مادر، عورت دخترش را دستمالى كند، احتمال رو آوردن آن دختر در نوجوانى، يا جوانى به استمنا و روابط نامشروع وجود دارد.

لذا اين عمل مادر در كودكى، زمينه انحراف او را در بزرگ‌سالى فراهم مى‌كند. به همين دليل، امام عليه السّلام شدّت قبح اين عمل را مانند زنا معرّفى كرده است.

آقاى اسلامى‌نسب، در مورد تبديل شدن عمل دست زدن آلت كودك، به استمنا چنين توضيح مى‌دهد: گاهى پزشكان ناشى و پرستارها (غافل از عوارض روانى عملكردشان) براى آرام كردن كودكان، با آلت آنها بازى مى‌كنند و چه‌بسا كه اين كار را براى ارضاى تمايلات جنسى خويش انجام دهند. كودك، كه از اين رفتار، لذّت وافر مى‌برد، رام مى‌شود و خاموش مى‌ماند و بعدها مايل است كه اين عمل، با او تكرار شود؛ ولى اگر كسى با او چنين نكرد، خودش به انجام دادن آن اقدام مى‌كند. اين‌

[1]. كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 436؛ وسائل الشيعة، ج 20، ص 230؛ بحار الأنوار، ج 104، ص 96.