6- از ابن عباس همچنين قرائت زير منقول است: «أ فلم (يتبين) الذين آمنوا ان لو يشاء اللّه لهدى الناس جميعا». به او گفتند: در مصحف «أَ فَلَمْ يَيْأَسِ» آمده است ابن عباس گفت: گمان مىكنم كاتب به اينجا كه رسيده بود چرت مىزد و تمايز حروف را درك نمىكرد[4].
زمخشرى در اين مورد مىگويد: «... اين ادعا و مانند آن درباره كتاب خداوند صادق نيست. كتابى كه: «لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ» چطور ممكن است چنين اشتباهى پنهان بماند و وارد مصحف امام (مصحف اهل مدينه يا شخص عثمان) گردد و دست به دست بزرگانى بگردد كه اينقدر براى كتاب خدا ارزش قائلند و دقائق و جلائل كتاب را با دقت و موشكافى بررسى مىكنند آنهم چنين كتابى كه مرجع و اساس قانونگذارى امت مىباشد و بناى جامعه بر آن استوار گشته است. به خدا قسم! اين اتهامى است بدون كمترين شك و ترديد «و اللّه هذه فرية ما فيها مرية[5]».
7- همچنين با سند خوب از ابن عباس منقول است كه مىگفت: «وَ قَضى رَبُّكَ» در اصل: «و وصى ربك» بوده است و «واو» به صاد چسبيده و شكل و تلفظ كلمه را عوض كرده است[6].
ضحاك در اين باره مىگويد: آيه به صورت: «و وصى ربك» خوانده و نوشته
[1] الاتقان، ج 1، ص 185 به نقل از: ابن جريره ابن ابى حاتم و سعيد بن منصور لباب التاويل، ج 3، ص 324 و فتح البارى، ج 11، ص 7.