7/ 12 فروتنى در برابر خدا

اى عيسى! به راستى مى‌گويم: هيچ بنده‌اى به من ايمان نياورد مگر اين كه در برابرم خاشع شد، و در برابرم خاشع نشد مگر اين كه به پاداش من اميدوار شد، پس گواهى مى‌دهم كه او از كيفر من در امان است تا زمانى كه راه و رسم مرا تبديل نكند يا تغييرش ندهد.

7/ 13 گريستن بر خود

اى عيسى پسر بانوى باكره تارك دنيا! بر خويشتن گريه كن همچون گريه كردن كسى كه با خانواده‌اش وداع گفته و از دنيا بيزار است و آن را براى دنياپرستان وانهاده و به آنچه نزد خداست، اميد بسته است.

ر. ك: ص 127/ گريستن از ترس خدا.

7/ 14 نرم سخن گفتن، به همه سلام كردن، هشيارى‌

اى عيسى! افزون بر اينها، سخن به نرمى بگوى، و با همگان در آشتى باش. آن گاه كه چشم‌هاى نيكان خواب اند، تو از واهمه معاد و زلزله‌هاى شديد و وحشت‌هاى روز رستاخيز بيدار باش؛ روزى كه در آن، نه زن و فرزند سودى مى‌رسانند و نه مال و ثروت.

7/ 15 اندوه سودمند

اى عيسى! آن گاه كه هرزگان مى‌خندند، تو با ميلِ اندوه بر ديده خويش سرمه بكش.

ر. ك: ص 171/ متعادل كردن اندوه و شادى.