پيش خودش كوچك كرد و خود را بالاتر از او دانست. خداوند متعال به عيسى بن مريم عليه السلام وحى كرد كه به حوارى و دزد بنى اسراييل فرمان بده كه همه كارهايشان را از نو انجام دهند. و گفت: به خاطر پشيمانى و توبه دزد، همه گذشته او را بخشيدم؛ امّا كارهاى [خوب‌] حوارى، به خاطر خودشيفتگى و برترى دادن خود به اين توبه‌كار، از بين رفت.

5/ 15 شهرت‌طلبى‌

333. عيسى بن مريم عليه السلام: اى بندگان دنيا! دوست داريد كه از شما ستايش‌هاى بيجا شود، و انگشت‌نما گرديد.

5/ 16 رنجش از انتقاد و خوش‌حالى از ستايش‌

334. عيسى بن مريم عليه السلام: به راستى به شما مى‌گويم: بعضى از شما هرگاه، برخى از عيب‌هايش گفته شود كه واقعيت هم دارند، خشمگين مى‌شود، و هرگاه او را به چيزى بستايند كه در وى نيست، شادمان مى‌گردد.

5/ 17 دروغ‌

335. عيسى بن مريم عليه السلام: كسى كه بسيار دروغ بگويد، آبرويش مى‌رود.