از آن پس، مردم، گوشت‌هاى خود را شستند و بيمارى‌هايشان از بين رفت.

4/ 47 نيكى به حيوانات‌

276. امام صادق عليه السلام: عيسى بن مريم عليه السلام هنگام عبور از ساحل دريا، قرص نانى از قوت خود را در آب انداخت. يكى از حواريان به او گفت: اى روح و كلمه خدا! چرا چنين كردى؟ آن قرص نان از قوت تو بود؟!

عيسى عليه السلام فرمود: «اين كار را براى اين كردم كه برخى حيوانات درون آب، آن را بخورند. اين كار، ثواب بزرگى نزد خدا دارد».

4/ 48 ديدن زيبايى هر چند در لاشه سگ!

277. تنبيه الخواطر: روايت شده است كه عيسى عليه السلام و حواريان بر لاشه سگى گذشتند.

حواريان گفتند: چه بوى گندى مى‌دهد اين سگ!

عيسى عليه السلام فرمود: «عجب دندان‌هاى سفيدى دارد!».[1]

نكته:

ابن ابى الحديد ضمن شرح خطبه 140 از نهج البلاغه كه در باره نهى از غيبت است با اشاره به روايت ياد شده مى‌گويد: گويا حضرت عيسى عليه السلام حواريون را از غيبت سگ نهى كرده و توجه به اين معنا داده كه شايسته نيست جز از زيباترين امور مربوط به چيزى ياد شود[2]

. ليكن به نظر مى‌رسد مقصود از اين جمله اجتناب از مطلق گرايى در داورى درباره افراد ناشايسته است، و اين كه اگر در زندگى آنها كمترين نقطه مثبتى هم وجود دارد بايد مورد توجه قرار گيرد.

[1]. اين روايت، در موضوع« مثبت انديشى» و« خوش‌بينى» و« جامع‌نگرى» و« عيب‌پوشى» نيز جالب توجه است.

[2]. شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد: ج 9 ص 62.