4/ 33 كار نيك‌

240. عيسى بن مريم عليه السلام: خوشا به حال آنان كه كار خير مى‌كنند! اينان دوستان ناب خدا خوانده مى‌شوند.

241. تنبيه الخواطر: عيسى عليه السلام به يارانش فرمود: «از چيزى كه آتش [دوزخ‌] آن را نمى‌سوزاند، فراوان جمع كنيد». گفتند: آن چيست؟

فرمود: «نيكى».

242. عيسى بن مريم عليه السلام: مؤمنِ عالم [خداشناس‌]، تنها كارى را انجام مى‌دهد كه خداوندگارش بپسندد.

4/ 34 اهميت دادن به پايانِ كار

243. معانى الأخبار- به نقل از ابو فروه انصارى-: «عيسى بن مريم عليه السلام فرمود: اى جمع ياران! به راستى مى‌گويم: مردم مى‌گويند كه ساختمان، به سنگِ بنياد آن است، و من اين گونه به شما نمى‌گويم».

گفتند: اى روح اللَّه! تو چه مى‌گويى؟

فرمود: «به راستى برايتان مى‌گويم: آخرين سنگى كه كارگر مى‌گذارد، اساس [ساختمان‌] است».[1]

4/ 35 آشتى دادن مردم‌

244. عيسى بن مريم عليه السلام: خوشا به حال كسانى كه ميان مردم، آشتى مى‌دهند! ايشان‌اند كه در روز رستاخيز، مقرّب [درگاه الهى‌] اند.

[1]. در ضرب المَثَل‌هاى فارسى آمده است: كار را كه كرد، آن كه تمام كرد.