ترجمه حديث 78

حضرت عبد العظيم عليه السلام: از احمد بن عيسى علوى شنيدم كه مى‌گفت: از ابو صادق شنيدم كه مى‌گفت: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه از ابو ذر غفارى- كه رحمت خدا بر او باد- نقل كرد:

تو در غفلتى و دلت فراموشكار است‌

عمر به پايان رسيد و گناهان همچنان باقى هستند

مجموعه‌اى از گناهان، همه آنها

در نامه‌ات جمع شده و تو از آنها غافلى‌

اقدامى به توبه نكردى تا اين كه‌

پيرمردى شدى و امروز، ريسمانت سست است‌

از تو در شگفتم كه چگونه نادانسته مى‌خندى‌

و خطاهايت براى معبودم آشكار است!

پس امروز به جِد، در خودت بينديش‌

و جان غافلت را به پرسش بكش، اى سرگردان!

شرح‌

در ادامه حديثى كه در حكمت قبل شرح آن گذشت، در حديث 77، به يكى از علايم فريفتگى يعنى «بيهوده‌كارى» اشاره شده، كه ضمن نهى از آن، راه پيشگيرى از اين آفت زندگى نيز ارائه گرديده است. امّا توضيح اين حكمت، عبارت است از:

1. گران‌بهاترين سرمايه سعادت جاويد آدمى، عمر اوست. بنا بر اين، كسى كه انسان را به كارى كه موجب نابودى اين سرمايه مى‌گردد دعوت كند، «فريبكار» و كسى كه دعوت او را بپذيرد و عمر خود را صرف كارهاى بيهوده نمايد، «فريب خورده» است.

2. يكى از راه‌هاى مهمّ پيشگيرى از بيهوده‌كارى، اين است كه انسان باور كند همراهانى (مأموران ثبت اعمال) دارد كه هيچ گاه از او جدا نمى‌شوند و آنها او را