مَشكوراً، وقِيامَنا مَبروراً، وقُرآنَنا مَرفوعاً، ودُعاءَنا مَسموعاً، وَاهدِنا لِلحُسنى‌، وجَنِّبنَا العُسرى‌، ويَسِّرنا لِليُسرى‌، وأعلِ لَنَا الدَّرَجاتِ، وضاعِف لَنَا الحَسَناتِ، وَاقبَل مِنَّا الصَّومَ وَالصَّلاةَ، وَاسمَع مِنَّا الدَّعَواتِ، وَاغفِر لَنَا الخَطيئاتِ، وتَجاوَز عَنَّا السَّيِّئاتِ، وَاجعَلنا مِنَ العامِلينَ الفائِزينَ ولا تَجعَلنا مِنَ المَغضوبِ عَلَيهِم ولَاالضّالّينَ، حَتّى‌ يَنقَضِيَ شَهرُ رَمَضانَ عَنّا وقَد قَبِلتَ فيهِ صِيامَنا وقِيامَنا، وزَكَّيتَ فيهِ أعمالَنا، وغَفَرتَ فيهِ ذُنوبَنا، وأجزَلتَ فيهِ مِن كُلِّ خَيرٍ نَصيبَنا، فَإِنَّكَ الإِلهُ المُجيبُ وَالرَّبُّ القَريبُ، وأنتَ بِكُلِّ شَى‌ءٍ مُحيطٌ.[1]

پاداش يافته، عبادتمان را پذيرفته، قرآن‌خوانى‌مان را بالارفته، و دعاهايمان را شنيده قرار بده، و ما را به بهترين كار، هدايت كن، و از سختى، دورمان ساز، و آسانى را برايمان هموار گردان، و درجات ما را بالا ببر، و حسنات ما را بيفزاى، و روزه و نمازمان را بپذير، و دعاهايمان را بشنو، و خطاهايمان را ببخشاى، و از بدى‌هايمان در گذر، و ما را از عمل كنندگانِ كامياب قرار بده و از آنانى قرار مده كه بر آنان خشم گرفته‌اى و نه گم‌راهان، تا آن كه ماه رمضان، در حالى از ما بگذرد كه روزه‌دارى و عبادتمان را پذيرفته باشى، كارهايمان را پاك ساخته باشى، گناهانمان را آمرزيده، و بهره ما را از هر خيرى در اين ماه، فراوان قرار داده باشى. همانا تو معبود اجابت كننده و پروردگار نزديكى، و تو بر هر چيز، احاطه دارى».

[1]. الإقبال: ج 1 ص 76، مستدرك الوسائل: ج 7 ص 444 ح 8620.