و- قربانى كردن‌[1]

قرآن‌

(اين [مناسك حج‌] است. و هركس شعائر الهى را بزرگ بدارد، همانا از تقواى دل‌هاست).

(و شترها را براى شما از شعائر الهى قرار داديم. در آنها براى شما، خير و بركت است. پس نام خدا را [هنگام قربانى كردن‌] بر آنها ببريد، درحالى‌كه به صف ايستاده‌اند، و چون پهلوهايشان آرام گرفت [و جان دادند]، از گوشت آنها بخوريد و به [مستمندان‌] قانع و فقيران بخورانيد. اين‌گونه آنها را مسخّر شما ساختيم، باشد كه شكرگزار شويد. نه گوشت‌ها و نه خون‌هاى آنها، هرگز به خدا نمى‌رسد. آنچه به او مى‌رسد، تقواى شماست.

اين‌گونه خداوند، آنها را مسخّر شما ساخته تا او را به خاطر آنكه شما را هدايت كرده، بزرگ بشمريد، و نيكوكاران را نَويد ده).

حديث‌

650. پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله: قربانى كردن، براى آن واجب شده است كه بينوايان، از گوشت به وسعت و نوا برسند (از گوشت، سير شوند). پس به آنان بخورانيد.

651. سنن الترمذى- به نقل از ابو بكر-: از پيامبر خدا پرسيدند: كدام [عمل‌] حج، با فضيلت‌تر است؟

فرمود: «لبيك گفتن و خون قربانى را ريختن».

652. امام على عليه السّلام: شنيدم پيامبر خدا، روز عيد قربان، خطبه مى‌خواند و مى‌فرمود: امروز، روز ثجّ و عجّ است. ثج، خون قربانى‌هايى است كه مى‌ريزند. پس نيّت هركس صادق باشد، اوّلين قطره خونِ قربانى او، كفّاره همه گناهان اوست و عجّ، دعاست. پس به درگاه خداوند، دعا كنيد. سوگند به آنكه جان محمّد صلّى اللّه عليه و آله در دست اوست، از اين‌جا هيچ‌كس برنمى‌گردد، مگر اين كه آمرزيده شود، جز

[1]. از اعمال واجب روز عيد قربان در منا، قربانى كردن است و لازم است كه قربانى، گاو، شتر و يا گوسفند باشد. سن و سلامت نيز در قربانى لازم است و بايد حيوان قربانى، كامل باشد و خيلى بزرگسال و لاغر نباشد. هركس كه توانايى بر قربانى كردن ندارد، بايد به جاى آن، سه روز روزه در ايّام حج و هفت روز روزه پس از برگشت از حج بگيرد.