ب- آنچه انجامش در مكّه، حرام است‌

1. شكستن امنيّت‌

قرآن‌

(و آنان (مشركان) را هرجا يافتيد، بكشيد و از همان‌جا كه بيرونتان كردند، بيرونشان كنيد- و فتنه، شديدتر از كشتن است- و با آنان، كنار مسجد الحرام نجنگيد تا آنكه آنان با شما در آنجا بجنگند. پس اگر آنان با شما جنگيدند، آنان را بكشيد. كيفر كافران، اين‌گونه است).

حديث‌

34. پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله- در روز فتح مكّه-: خداوند، روزى كه آسمان‌ها و زمين را آفريد، مكّه را حرام ساخت و تا برپايى قيامت نيز حرام است و براى هيچ‌كس پيش از من حلال نشده و براى هيچ‌كس پس از من نيز حلال نخواهد شد و براى من جز ساعتى از يك روز، حلال نشده است.

35. صحيح البخارى- به نقل از ابو شُرَيح-: عمرو بن سعيد كه گروه‌هايى را به مكّه اعزام مى‌كرد، گفتم: اى امير! اجازه بده سخنى را از قول پيامبر صلّى اللّه عليه و آله در فرداى روز فتح مكّه برايت بازگويم كه دو گوشم شنيد و با قلبم دريافتم و دو چشمم ديد، هنگامى كه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله آن را گفت. پس از حمد و ثناى خدا فرمود: «مكّه را خداوند، حرام كرده؛ ولى مردم حرامش ندانستند! براى هيچ‌كس كه به خدا و قيامت ايمان دارد، حلال نيست كه در آن، خونى بريزد و درختى را قطع كند. پس اگر كسى در پى رخصت بود و به جنگ پيامبر صلّى اللّه عليه و آله در مكّه استناد كرد، بگوييد:

" خداوند به پيامبرش اجازه داد و به شما اجازه نداده است". همانا خداوند تنها يك ساعت از يك روز را در آن به من اجازه داد. سپس احترام امروزش مثل‌