بعد از آن گرفتار توهم نشود.

در فصل پنجم، با عنوان خلاصه يافته‌ها، مجدداً مسئله را مطرح كرده و در پايان نيز نتايج عملى تحقيق خود را ارائه مى‌دهد.

77. بررسى احاديث مناشده‌

، امير توحيدى، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران، استاد راهنما: دكتر سيّد مرتضى آية اللَّه زاده شيرازى، استاد مشاور: دكتر محمّد على مهدوى‌راد، 1377، 126 ص.

در ميان احاديث وارده از ناحيه رسول خدا صلى الله عليه و آله و ائمه معصومان عليهم السلام، تعدادى از آنها كه داراى ويژگى خاصى هستند، به احاديث مناشده نام‌گذارى شده‌اند. علت آن هم استعمال واژه «نَشَدَ» و مشتقات آن در اين گونه روايات است. گرچه احاديث مناشده را چند تن از ائمه هدى بيان كرده‌اند، پيام اصلى آن، اثبات و احقاق ولايت است.

نگارنده، پايان‌نامه خود را در زمينه بررسى اين واژه، در سه فصل فراهم آورده است:

فصل اوّل، بيان معناى لغوى مناشده، تفاوت مناشده با احتجاج، مناشده على عليه السلام با اهل شورا، مناشده على عليه السلام در روز شورا، مناشده حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام در مجلس معاويه، مناشده حضرت حسين بن على عليه السلام در مكه و در روز عاشورا است.

نزول آيه تطهير، مباهله، زكات، نجوا، ولايت، سوره دهر، آيه سقايه و ايثار در شأن امام على عليه السلام و اهل بيت آن جناب و بحث اعلام سوره برائت توسط على عليه السلام به مشركان، از جمله عناوين بحث شده در فصل دوم است.

آيات استشهاد شده در احاديث مناشده، و منابع و مآخذ مختلف روايى در اين زمينه، از مطالب بخش سوم است.

78. بررسى ادلّه عصمت امام على عليه السلام در قرآن و روايات‌

، اكرم ميرآبادى، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشكده اصول دين قم، استاد راهنما: دكتر احمد عابدى، استاد مشاور: دكتر فتح اللَّه نجارزادگان، 1380، 227 ص.

نگارنده اين رساله، براى بررسى عصمت على عليه السلام از تلفيق روش‌هاى عقلى، قرآنى و روايى استفاده نموده، و آنچه را اهل سنّت در اعتراف به عصمت بيان داشته، اما مصداق آن را فردى غير از ائمه عليهم السلام دانسته‌اند، به صورت يك شبهه مورد بررسى قرار داده است.