وى، اين پايان‌نامه را در هشت فصل تنظيم نموده است:

در فصل اوّل، معانى و تعاريف ايمان و عمل صالح را به طور كامل بيان داشته است.

در فصل دوم، سعى كرده در باب ايمان، صفات مؤمنين، رابطه ايمان و علم و ساير مسائل، مطالبى با استفاده از آيات و احاديث جمع‌آورى نمايد.

در فصل سوم، در باره با عمل از ديدگاه‌هاى مختلف، بحث‌هاى مفصّلى همراه با آيات و احاديث به ميان آورده است.

در فصل چهارم، از آن جا كه ايمان و عمل ملازم هستند، در باب رابطه ايمان و عمل و نقش آنها صحبت كرده است.

فصل پنجم را، به نيّت- كه روح عمل است- و عقيده بزرگ كه اعتقاد به خداى متعال است، با استناد به آيات و احاديث بحث كرده است.

در فصل ششم، در مورد عمل صالح- كه ثمره ايمان و عقيده انسان است- سخن به ميان آورده است.

در فصل هفتم، در مورد پاداش صالحان و اين كه آيا پاداش زن و مرد يكى است، و اين كه پاداش آنان ضايع نمى‌شود، بحث كرده است.

فصل هشتم (آخرين فصل)، شامل تفسير سوره والعصر از منابع تفسيرى شيعه و سنّى است و در آخر، فهرستى از احاديث و آيات قرآن پيرامون ايمان و عمل آورده است.

66. ايمان و مؤمنين در قرآن و حديث‌

، زهرا كاشانيها، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشگاه آزاد اسلامى تهران، استاد راهنما: دكتر سيّد محمّد باقر حجتى، استاد مشاور: دكتر عليرضا فيض، 1373، 174 ص.

اين تحقيق، در باره واژه «ايمان» و «مؤمن» و كاربرد آن در آيات و روايات و لغت و محاورات است، و با توجّه به كثرت استعمال آن در قرآن و روايات، در كنار لفظ «اسلام» و «مسلم»، بر آن است تا فرق اين دو را بيان كند. اين رساله، يازده بخش و 23 فصل دارد:

بخش اوّل، داراى چهار فصل است كه درباره مفهوم لغوى «ايمان»، موارد استعمال آن در قرآن، مفهوم اصطلاحى «ايمان» از ديدگاه مكاتب و صاحب‌نظران و مفسّران است.

بخش دوم، در باره رابطه علم و ايمان و عمل صالح، از ديدگاه قرآن و حديث و تفاوت ايمان و اسلام در قرآن و روايات است.