را در چهار بخش تنظيم نموده است. كاربرد روايات در آيات الاحكام عبادات، معاملات، احوال شخصيه، جنايات، حدود و تعزيرات، از مطالب اين بخش‌هاست.

در آخرين قسمت اين رساله، ضمن جمع‌بندى، نتايج به‌دست آمده را توضيح داده است.

433. نقد و بررسى روش و ديدگاه ابن جوزى در باب فضائل اهل بيت عليهم السلام در كتاب «الموضوعات»

، فاطمه مرضيه حسينى كاشانى، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشكده اصول دين قم، استاد راهنما: حجة الاسلام مهدى مهريزى، استاد مشاور:

دكتر ناصر رفيعى محمّدى، 1385، 227 ص.

نگارنده، در اين تحقيق در پى بررسى و نقد روش و ديدگاه ابن جوزى در تميز احاديث موضوع در باب فضائل اهل بيت عليهم السلام در كتاب الموضوعات توجّه نموده است. هدف نگارنده، از يك سو شناساندن ملاك‌هاى مناسب در نقد احاديث، نماياندن راه صحيح به كارگيرى آنها و از سوى ديگر، بررسى صحّت و سقم نظرات ابن جوزى در باب فضائل اهل بيت عليهم السلام و دفاع از احاديثى است كه به اشتباه موضوع شمرده شده‌اند.

در اين جهت، پس از بيان كلّياتى در باره حديث موضوع، شواهد وجود آن و علل پيدايش و گسترش آن در فصل نخست، به تبيين معيارهاى لازم در بررسى اسناد و قبول احاديث در فصل دوم پراخته است.

پس از آن، به منظور بررسى مناقشات سندى ابن جوزى، ابتدا چگونگى جرح‌هاى وى را در فصلى جداگانه مورد مداقه قرار داده است. سپس، اشكالات متنى و سندى او را در باره تك تك احاديث، مطرح كرده و به نقد آن پرداخته كه حاصل آن برملا شدن خطاهاى متعدد ابن جوزى در موضوع شمردن احاديث اين باب است.

در پايان، به اين نتيجه رسيده كه از جمع‌بندى اين خطاها و مطالعه در ويژگى ابن جوزى، معلوم مى‌گردد كه ريشه همه خطاهاى او تعصب مذهبى و نگاه يكسويه او به احاديث است، كه مانع از به كارگيرى صحيح ملاك‌هاى نقد حديث بوده؛ ملاك‌هايى كه خود به درستى آن صحّه گذاشته است.

434. نقد و بررسى روش‌هاى تشخيص حديث موضوع‌

، امير جودوى، دكترى علوم قرآن و حديث، دانشكده علوم انسانى، دانشگاه تهران، استاد راهنما: جعفر سامى الدبونى، استاد مشاور: دكتر سيّد مرتضى آية اللَّه زاده شيرازى و دكتر آذرتاش آذرنوش، 234 ص.