در اين رساله، نگارنده به بررسى نظرات و ديدگاه‌هاى امام على بن ابيطالب عليه السلام در مورد مسئله دعا پرداخته است. اين رساله، داراى سه فصل است:

فصل اوّل، در مباحث كلّيات است، كه بحث‌هايى نظير معناى لغوى و اصطلاحى، اهمّيّت و ارزش دعا، جايگاه دعا در معارف اسلامى، نمونه‌هايى از دعاهاى قرآنى و. ..

را مورد بحث قرار داده است.

در فصل دوم، به بررسى جايگاه دعا، اقسام دعا، شرايط و آداب دعا، اوقات استجابت و موانع آن از ديدگاه امام على عليه السلام پرداخته است. در اين فصل، بحث عمده در باره شرايط و فلسفه دعاست؛ اين كه حقيقت، دعا چيست و چرا اين قدر نسبت به آن سفارش شده است؟

در فصل سوم، نمونه‌هايى از دعاهاى امام را انتخاب نموده است.

268. دعا در قرآن و «نهج البلاغه»

، شهين قهرمان ايزدى، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران، استاد راهنما: دكتر سيّد مرتضى آية اللَّه زاده شيرازى، بى تا، 223 ص، دست‌نويس، بدون صفحه عنوان.

رساله، باب‌بندى نشده و داراى فصل‌هاى متعدد نيست، ولى نگارنده، در ده قسمت بحث‌هاى مربوط به دعا را با عنوان‌هاى مختلف بيان نموده است.

در بخش نخست، معانى «دعا» را از ديدگاه لغت‌شناسان و كتب لغت بررسى كرده، و به همراه آيات و روايات و نظرات بزرگان تبيين گرديده است.

بخش ديگر رساله، به بررسى دسته‌بندى آيات به حسب معانى لغوى و اصطلاحى پرداخته است. در قرآن 209 مرتبه كلمه «دعا» و مشتقاتش به كار رفته است. نگارنده، پس از ذكر اين واژه‌ها به دسته‌بندى آنها پرداخته است.

بخش سوم تحقيق، در بيان انواع نيايشگران و اقسام دعاها از نظر آنان است.

در بخش چهارم، نگارنده به اين مسئله پرداخته كه محتواى دعاهاى قرآنى چيست؟

قرآن در مورد دعا چگونه تعليم مى‌دهد؟ سپس، دعاهاى قرآنى را به شش دسته تقسيم نموده است.

بخش چهارم، مربوط به آداب دعاست كه از كتاب احياء العلوم غزالى، مواردى از موارد آداب دعا را كه به شرايط استجابت دعا نيز برمى‌گردد، توضيح داده است.

وى، سپس در بخش پنجم، بحث شرايط استجابت دعا را پيش كشيده، و به تناسب، در