احْمَدُ»[1] (صلوات نمازگزاران)

«حضرت عيسى بشارت مى‌داد ظهور پيامبرى پس از خود را كه نامش احمد است.»

همچنين در دوران ائمه عليهم السلام، هر امامى، امامِ بعد از خود را تعيين مى‌كرد.

حضرت على عليه السلام، حضرت امام حسن عليه السلام را به عنوان امام بعد از خود و حضرت امام حسن عليه السلام، حضرت امام حسين و همين طور امام يازدهم، حضرت مهدى (عج) را به عنوان امام بعد از خود تعيين كرد.

اما در مورد مرجعيت، هر چند هر مرجع، بهترين و شايسته‌ترين فرد و منبع براى تعيين مرجع بعد از خود است، با اين حالْ هرگز مرسوم نشده است كه يك مرجع، مرجعِ بعد از خود را تعيين نمايد.

حضرت آيت اللّه العظمى گلپايگانى از دنيا رفت و كسى را به عنوان مرجع شيعيان براى بعد از خود تعيين نكرد. حضرت آيت اللّه العظمى خوئى نيز كسى را براى بعد از خود تعيين نكردند. حضرت امام رحمه الله نيز وصيت‌نامه مفصلى نوشت كه تكليف مردم را از جهات مختلف تعيين مى‌كرد؛ اما با وجود اين، حتى يك كلمه در باره مرجعيت ننوشت و بر زبان جارى نكرد.

[1]- سوره صف( 61)، آيه 6.