از همه بلاها حفظ كند. (آمين حاضران)

در روزنامه‌هاى داخل و خارج كشور نوشته شده كه مسئولان ايران، اختلاف شديد با يكديگر پيدا كرده‌اند. نوشته‌اند كه رهبران ايران بعضى ليبرال و بعضى راديكال هستند و ليبرال‌ها دارند راديكال‌ها را از مجموعه رهبرى اخراج مى‌كنند.

برادران و خواهران گرامى! چنين اختلافى هرگز در ايران وجود نداشته و بعد از اين هم وجود نخواهد داشت. روزنامه‌ها اگر هر چه مى‌نويسند بر حق باشد، آنچه در باره وجود اين اختلاف نوشته‌اند، ناحق است.

اگر منظور روزنامه‌ها از وجود اختلاف بين مسئولان ايران، اختلاف فكرى است، بايد گفت كه اختلاف فكرى بين مسئولان ايران، كاملًا طبيعى است. اين همه جمعيت در اينجا تشريف دارند اما حتى دو نفر از آنها هم قيافه، و رنگ و تُنِ صدايشان يك جور نيست. حتى بند انگشت‌هايشان نيز با يكديگر تفاوت دارد.

خداوند، انسان‌ها را مختلف خلق كرده و حتى شيارهاى روى پوست انسان‌ها نيز شبيهِ يكديگر نيست. همان طور كه مغز ما با يكديگر متفاوت است، فكر و نظر ما هم با يكديگر مختلف است. خداوند چنين خواسته و اختلاف نظر و فكر، موضوعى كاملًا طبيعى است. اما نعمتى كه خداوند به ايران داده و به وسيله آن، مشكلِ اختلاف نظر در ايران حل مى‌شود، وجود نازنينِ حضرت امام است.

در هر نظامى، هنگامى كه موضوعى ميان رؤساى كشور مطرح مى‌شود گاه به اتفاق نظر مى‌رسند و گاه به اتفاق نظر نمى‌رسند.

در مواردى كه به اتفاق نظر نمى‌رسند، دو يا سه يا چهار نظريه مختلف به وجود مى‌آيد.

در ايران نيز رؤساى كشور با يكديگر جلسه دارند و بر سرِ موضوعات مختلف با يكديگر بحث مى‌كنند. در هنگام بحث بر سرِ موضوعات گوناگون، گاه مسئولان كشور به توافق كامل مى‌رسند و همه يك نظر را انتخاب و قبول مى‌كنند و گاه اختلاف نظر به وجود مى‌آيد.

به هر حال، هنگامى كه رؤساى كشور با يكديگر بحث مى‌كنند، چه به توافق نظر برسند و چه با يكديگر اختلاف نظر داشته باشند، هيچ كدام به خود اجازه نمى‌دهد كه برود و به نظر خود عمل كند.

در جلسات رؤساى كشور، فرزند بزرگوار حضرت امام حضور دارند و نتايج جلسات به وسيله ايشان گاه به صورت كتبى و گاه به صورت شفاهى، به حضرت امام عرضه مى‌شود. همه منتظر جواب حضرت امام مى‌مانند.

نظر حضرت امام هر چه باشد، حرف نهايىِ رؤساى كشور هم همان است.

گاه حضرت امام يكى از نظرياتِ انتخاب شده در جلسه سران كشور را تأييد مى‌كنند و گاه هم هيچ كدام را تأييد نمى‌كنند و نظر جديدى را ارائه مى‌كنند.

ولى به هر حال، حرف نهايى، نظر امام است. بنا بر اين گفتنِ اين كه اين دسته، آن دسته را از بين بُرد، يا آن دسته، زير پاى اين دسته را جارو كرد، حرفِ بى ارزش و بى ربطى است.

اختلاف نظر در همه مسائل وجود دارد.

داور هم حضرت امام است. براى ايشان هم فرقى نمى‌كند كه نظريه‌اى را كه تأييد مى‌كنند، از طرفِ چه كسى ارائه شده است. گاه ايشان حتى نظريه‌اى را كه همه بر سرِ آن توافق كرده باشند، رد مى‌كنند و نظر جديدى ارائه مى‌كنند.

وجود مبارك امام، نعمت بزرگى است كه خداوند به امت ايران عنايت فرموده است.

خداوند ان‌شاءالله اين نعمت بزرگ را از دستِ ما نگيرد.

پى در پى تلفن مى‌كنند و در باره تعزيرات‌