در عراق، فيصل از بين رفت، اما صدّام آمد. در مصر، فاروق از بين رفت، اما با كمى تأخير، سادات روى كار آمد. اما در نتيجه انقلاب ايران، ريشه استعمار و امپرياليسم از اين مملكت كنده شد.
شاه مىگفت: اگر من از ايران بيرون بروم، كشور تجزيه مىشود. ايران، ايرانستان مىشود.
چنانكه ديديم در سال 1358 به فكر تجزيه ايران افتادند و تلاش كردند تا كردستان، آذربايجان شرقى، آذربايجان غربى، خوزستان و سيستان و بلوچستان را از ايران جدا كنند.
اما شما با انقلابتان هم استبداد و استعمار را از بين برديد و هم تماميّتِ مملكت را حفظ كرديد و نگذاشتيد كه حتى يك وجب از خاك اين مملكتْ تجزيه شود و از بين برود.
شما كارى كرديد كه تا صد سال ديگر هم كسى جرأت نمىكند كه با نظرِ بد به خاكِ كشور شما نگاه كند. (تكبير نمازگزاران)
شما ثابت كرديد كه اگر كسى با نظرِ بد به كشور شما نگاه كند، سزاى خود را خواهد ديد و همان بلايى را كه بر سر صدام آورديد، بر سرِ او هم خواهيد آورد. بلايى كه بر سرِ صدّام آمد به خاطر صد دامىِ او نبود اگر يك دام از هزار دام هم بود، باز هم همين بلا بر سرش مى آمد! اين مجازاتِ كسى است كه به انقلاب و كشورهاى اسلامى با نظرِ خيانتْ نگاه كند.
شما با اين انقلاب پر شكوهتان، كشور خود را اسلامى كرديد. شما قانون را اسلامى كرديد. شما مجلس شورا را اسلامى كرديد. شما قضاوت و قوانين قضائى كشور را اسلامى كرديد. شما صاحب شوراى نگهبان شدهايد. شما صاحب پوشش اسلامى شدهايد. شما با مفاسد، مبارزه كرديد و مراكز فساد و عشرتكدهها را بستيد. شما جنود شياطين را از ايران بيرون كرديد.
شما مملكت خود را از دستِ غرب گرفتيد و به دستِ شرق هم نداديد. بعضىها فكر مىكردند اگر سلطه آمريكا از ايران برداشته شود، روسيه پرچمِ خود را در خاكِ ايران، خواهد كوبيد. شما ثابت كرديد كه آمريكا و شوروى در اين آب و خاك، هيچ سهمى ندارند. (تكبير نمازگزاران)
شما با انقلابتان، نظام كشور را نظامى مردمى كرديد. من در روى زمين و زير آسمان، جز كشور ايران هيچ كشورى را سراغ ندارم كه حكومتش مردمى باشد. يعنى تكيه حكومتش بر نيروهاى مردمى باشد.
اين نهادهاى انقلاب، از دل انقلاب، جوشيده و بيرون آمده است. كميتههاى انقلاب، نهادهاى مردمى و انقلابى است.
سپاه و جهاد سازندگى كه اين همه افتخارات براى ايران به ارمغان آوردهاند، نهادهاى مردمى و انقلابى هستند.
اين كشور با دستِ مردم و به وسيله نهادهاى مردمى و انقلابى اداره مىشود.
قدرت كشور، پستهاى حسّاس و نيروهاى مملكت، همه در دستِ مردم است.
دنيا روز چهارشنبه شما را ديد.
دنيا راهپيمايىهاى زيادى به خود ديده است، راهپيمايىهاى شما از نظر كمّى و كيفى و ماهوى با راهپيمايىهايى كه دنيا به خود ديده است، تفاوتِ فراوان دارد.
تا به حال، در كدام كشورِ جنگزده كه پانزده شهرِ آن بمباران شده، در زير حملات بى امانِ دشمن، سيل جمعيت، زن و مرد، در حمايت از نظام و دولت خود راهپيمايى كردهاند و نه تنها از بمباران دشمن فرار نكردهاند بلكه با شور و هيجانِ تمام به راهپيمايىِ خود ادامه دادهاند؟
چنين راهپيمايى در كجاى دنيا مرسوم است؟
خداوند شاهد و گواه است كه اين راهپيمايىِ شما آن قدر عظيم و با شكوه بود