حفظ آن از هر گونه انحرافِ فكرى و عملى و حراست از دستاوردهاى انقلاب و تثبيت آنها، نياز به يك نگهدارى و پاسدارىِ بسيار فعّال و هوشيارانه داشت.

شما مردم عزيز و مسلمان ايران، براى انجام اين مسئوليت و وظيفه بر پا خاستيد و بسيار عالى از اين انقلاب اسلامى دفاع كرديد و با فداكارىِ آگاهانه خود، تمام حملات، توطئه‌ها، براندازى‌ها، شيطنت‌ها و نقشه‌هاى دشمن را دفع كرديد و از بين برديد.

به راستى كه در مقابل حملات دشمن، بسيار خوب مقاومت كرديد و با حماسه آفرينى‌هاى افتخارآميز و غرورانگيز خود، اين انقلاب را به خوبى حفظ كرديد.

شما مردم مؤمن، مصداق بسيار روشنِ اطاعت از آيه «... وَ اسْتَقِمْ كَما امِرْتَ ...»[1] هستيد. كوچك‌ترين كوتاهى در صبر و مقاومتِ شما امت انقلابى اسلام، ديده نشد؛ به حق بايد گفت:

«سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ»[2]

[سلام بر شما به خاطر آن همه شكيبايى كه ورزيده‌ايد. سراى آخرت چه سرايى نيكوست!]

در اين مدت، بارها و بارها، شاهد تحقق اين وعده خداوند بوديم كه مى‌فرمايد:

«انَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ الَّا تَخافُوا وَ لاتَحْزَنُوا وَ ابْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتى‌ كُنْتُمْ تُوعَدُونَ»[3]

[بر آنان كه گفتند: پروردگار ما «الله» است و پايدارى ورزيدند، فرشتگان فرود مى‌آيند كه مترسيد و غمگين مباشيد! شما را به بهشتى كه به شما وعده داده شده، بشارت است.]

الحمد للّه در طول اين سال‌ها، ما با چشمانِ خود ديديم و با تمام وجودمان لمس كرديم كه همه امّت ما، مرد و زن، در تمام صحنه‌ها و جبهه‌ها، در انجام اين رسالت و مسئوليتِ بزرگ، رو سفيد بودند و بسيار خوب و بيش از حدّ انتظار، انجام وظيفه كردند.

شما امت قهرمان! دنيا را به اعجاب و تحسين وا داشتيد.

دومين رسالتِ بزرگى كه با پيروزى انقلاب بر دوشِ ملت ايران قرار گرفت، سازندگى بود. ما ملّتى بوديم كه به نظام طاغوتى و شاهنشاهى عادت كرده بوديم.

نظام اجتماعى، قانون، آداب و رسوممان، همگى با فرهنگ منحطّ غربى آميخته شده بود. از خود بيگانه، مصرفى، تحقير شده و وابسته بوديم.

اين شرايط بدِ ما، با انقلاب شكوهمند اسلامى، هماهنگى نداشت. بنا بر اين لازم بود كه با يك تحوّل عميق، در همه چيز تجديد نظر كنيم. اين تغيير و نوسازى، نياز به الگو داشت كه الحمد للّه ما از آن برخوردار بوديم؛ زيرا ما نمى‌خواستيم از شرق و غرب، افكارى را بياوريم و بر اساس آن، مكتب و برنامه جديدى را تأسيس كنيم.

هدف ما بازگشت به اسلام بود و اسلام، سابقه علمى و عملىِ بسيار زيادى داشت.

بنا بر اين ما از نظر دارا بودنِ الگو، در كمبود و تنگنا نبوديم.

ما مى‌خواستيم در عمل و نه تنها در شعار به اسلام باز گرديم. در بازگشت به اسلام، در بعضى موارد مانند جنگ تحميلى، طاغوت زدايى و نابود سازىِ تروريسم، بسيار موفق بوديم؛ اما در بعضى موارد ديگر، در بازگشت به اسلامْ اينچنين موفق نبوديم.

استكبار جهانى، اين جنگ را به ما تحميل كرد. ما به ظاهر، تنها با يك مزدور

[1]-/ سوره شورى‌( 42)، آيه 15:« چنان كه‌فرمان يافته‌اى، پايدارى ورز.»

[2]- سوره رعد( 13)، آيه 24.

[3]- سوره فصّلت( 41)، آيه 30.