چون آخر سال است، من گزارش فعاليتهاى قوه قضائيه را همراهِ آمارهاى رسمى آورده بودم كه امروز خدمتتان عرض كنم؛ ولى به دليل كمبود وقتْ ارائه آن گزارش به صورت كامل ممكن نيست.
بنا بر اين تنها خلاصهاى از آن را عرض مىكنم.
در قوه قضائيه، تقريباً پانصد و پنجاه نفر روحانى جذب شدهاند كه بيشتر آنها مجتهد هستند. از اين پانصد و پنجاه نفر، چهارصد و سى نفر در دادگسترى و صد و بيست و پنج نفر در دادگاهها و دادسراهاى انقلاب مشغول به خدمت شدهاند.
افرادى كه متناسب با قوه قضائيه نبودند، با تصويب يك مادّه واحده، برخى از آنها كنار گذاشته شدند. يكى از قضات جوان كه با تصويب آن مادّه، كنار گذاشته شده بود، در مصاحبه خود اعتراض مىكرد كه چرا كنار گذاشته شده است.
من از او پرسيدم: اعضاى خانواده شما چند نفر هستند؟ گفت: سيزده نفر. گفتم از اعضاى خانواده شما كسى هم به شهادت رسيده است؟
گفت: خير. گفتم: چند نفرشان در جبهه شركت كردهاند؟ گفت: هيچ كدام.
گفتم: چند نفر از شما با نهادهاى انقلابى همكارى كردهاند؟ گفت: هيچ كدام.
گفتم: چند نفر از شما اهل شركت در نماز جماعت و جمعه و اين گونه مراسم هستند؟ گفت: هيچ كدام. گفتم: آيا از دامادهاى شما كسى در اين گونه مراسم شركت مىكند؟ گفت: خير.
گفتم: آيا امام جماعت محل يا امام جمعه محل يا اين قبيل آقايان، شما را مىشناسند؟
گفت: خير، متأسفانه ما با اين گونه آقايان هيچ رابطهاى نداريم. گفتم: در پرونده شما نوشته شده است كه چند نفر از اقوام شما تودهاى بودهاند و دستگير شدهاند؛ گفت: از اقوام ما نيستند، از دوستان ما هستند.
گفتم: برادر! در اين مملكت، انقلابِ اسلامى شده است. اكنون در دادگسترى، احكام اسلام جارى مىشود. كسى كه شراب خورده، دزدى كرده يا ساير منكرات را مرتكب شده، حد بر او جارى مىشود، تعزير مىشود. آيا شما با شرايطى كه داريد، اين محيط براى كار شما مناسب است؟
آيا متناسب با اين محيط هستيد؟
اگر آن رفيقِ تودهاىِ شما را به شما دادند و گفتند او را محاكمه كن، چه حكمى در باره او صادر مىكنى؟ آيا او را محكوم به اعدام مىكنى؟ محكوم به زندان مىكنى يا جايزه به او مىدهى؟
به او گفتم: آيا دادگسترى براى شما مناسب است؟ در كدام قسمت از دادگسترى مىتوانيد كار كنيد؟ در كيفرىِ يك يا دو؟
در كجا؟ گفت: آن قسمتها براى من مناسب نيست. گفتم: دادگاه مدنى خاص چطور است؟ گفت آنجا هم مناسب نيست.
بعد خودش گفت: دادسرا چطوراست؟
گفتم: خير، چون دادسرا قرار صادر مىكند و قرار، حكم قضائى است؛ بنا بر اين آنجا هم مناسبِ شما نيست. شما بهتر است به فكر شغلهاى ديگر يا شغل آزاد باشيد كه اين شرايط را ندارند.
بر اساس آمار دقيق، در ايران دويست و چند قاضى داريم كه در دادسرا و دادگسترى و محاكمْ مستقر هستند؛ البته بجز دادسراى انقلاب كه در آنجا هم حدود دويست نفر قاضىِ مستقل است. چهل ميليون جمعيت را بر اين تعداد قاضى تقسيم كنيد تا معلوم شود كه به ازاى هر چند نفر ايرانى، يك قاضى وجود دارد. نتيجه تقسيم، به خوبى نشان دهنده كمبود نيروى انسانى در دستگاه قضائىِ كشور است.