احتياط واجب آن است كه تا خود فرد از توانايى بر انجام عمل نااميد نشده نايب عمل را انجام ندهد.

مسأله 1034) بنابر احتياط در صورت امكان معذورى را كه نمى‌تواند رمى كند به محلّ جمرات ببرند و رمى را در حضور او انجام دهند و بهتر است اگر ممكن باشد سنگ را در دست او بگذارند و بيندازند.

مسأله 1035) بيمارى كه به بهبودى خود اميدى ندارد يا معذورى كه از برطرف‌شدن عذرش نااميد است بايد نايب بگيرد، و در صورتى كه نااميد نباشد نيز مى‌تواند نايب بگيرد، ولى در هر حال اگر پس از آن كه نايب عمل را بجا آورد عذر منوب‌عنه برطرف شد، بنابر احتياط بايد خودش عمل را انجام دهد.

مسأله 1036) كسى كه در اصل حجّ يا رمى جمرات نايب ديگرى است بايد رمى جمرات را در روز انجام دهد و اگر از رمى در روز معذور باشد نمى‌تواند نايب بشود.

مسأله 1037) زن چون در حال اختيار هم مى‌تواند رمى روز دهم را در شب انجام دهد، هرگاه از اوّل هم بداند كه رمى روز عيد را در شب انجام مى‌دهد مى‌تواند براى حجّ از طرف ديگرى نايب شود، خواه منوب‌عنه مرد باشد يا زن، ولى اگر مرد نايب شود تا رمى جمره را از طرف زن انجام دهد نمى‌تواند در شب رمى كند.

مسأله 1038) فرد معذور اگر نتواند نايبى پيدا كند كه در روز از