مسأله 993) چند طايفه‌اند كه بايد علاوه بر شبهاى يازدهم ودوازدهم، شب سيزدهم را نيز در منى‌ بمانند:

1- كسى كه در حال احرام، خواه احرام عمره يا احرام حجّ شكار كرده باشد و احتياط واجب آن است كه اگر شكار را گرفته ولى آن را نكشته باشد نيز شب سيزدهم را در منى‌ بماند، ولى اگر ديگر محرّمات مربوط به صيد مانند: خوردن گوشت صيد و نشان دادن شكار به شكارچى را مرتكب شود، سپرى كردن شب سيزدهم در منى‌ واجب نيست.

2- اگر كسى در حال احرام عمره يا احرام حجّ آميزش جنسى نمايد خواه از جلو يا از پشت و خواه با همسر خود يا با بيگانه، بنابر احتياط واجب بايد شب سيزدهم را در منى‌ بماند، ولى اگر كارهاى ديگر غير از آميزش مانند بوسيدن و لمس كردن را انجام دهد ماندن در منى‌ در شب سيزدهم لازم نيست.

3- كسى كه روز دوازدهم از منى‌ بيرون نرود و غروب شب سيزدهم را در آن جا درك كند.

مسأله 994) اگر حاجى پيش از غروب آفتاب روز دوازدهم از منى‌ بيرون برود و پس از غروب به منى‌ بازگردد واجب نيست شب سيزدهم را در منى‌ سپرى كند و سنگ زدن به جمرات در روز سيزدهم هم بر او واجب نمى‌شود.