لازم نيست در شهر خود روزه بگيرد، بلكه اگر در جاى ديگرى هم قصد اقامت كند مى‌تواند در آن جا روزه بگيرد.

مسأله 919) كسى كه وظيفه‌اش اين بوده كه به جاى قربانى، روزه بگيرد و قادر بر روزه گرفتن بوده هرگاه پيش از آن كه روزه بگيرد از دنيا برود ولىّ او بايد سه روز روزه را بنابر اقوى و هفت روز را بنابر احتياط واجب از طرف او قضا كند.

مسأله 920) اگر نتوانست سه روز در مكّه روزه بگيرد و به محلّ خود بازگردد، در صورتى كه در ماه ذى‌حجّه باشد مى‌تواند در محلّ خود روزه بگيرد، ولى بايد ميان سه روز با هفت روز فاصله بيندازد و اگر ماه ذى‌حجّه گذشته بايد خودش يا نايبش در سال آينده در منى‌ قربانى كند.

ج- حلق يا تقصير

مقصود از حلق، تراشيدن سر است و مقصود از تقصير، چيدن قدرى از موى سر يا ريش يا شارب يا ناخن.

مسأله 921) هر مكلّفى پس از قربانى كردن مخيّر است كه سر بتراشد يا قدرى از ناخن يا موى خود را بچيند مگر چند طايفه:

1- زنها كه بايد قدرى از مو يا ناخن خود را كوتاه كنند و سر تراشيدن براى آنها كافى نيست.

2- صروره يعنى كسى كه سال اوّل حجّ اوست، بنابر احتياط