مسأله 370) اگر محرم در جدال، دروغگو باشد احتياط واجب آن است كه براى بار اوّل، يك گوسفند و براى بار دوّم، يك گاو و براى بار سوّم يك شتر كفّاره بدهد؛ بلكه ثبوت اين حكم خالى از قوّت نيست.

مسأله 371) اگر يك مرتبه به دروغ جدال نمود و كفّاره آن يعنى يك گوسفند را پرداخت بعيد نيست كه اگر پس از آن مجدّداً به دروغ جدال نمايد، كفّاره آن يك گوسفند باشد، نه گاو.

مسأله 372) اگر دوبار به دروغ جدال كرد و يك گاو به عنوان كفّاره ذبح نمود و مجدّدا يك بار ديگر به دروغ جدال كرد ظاهراً كفّاره آن يك گوسفند است. ولى اگر پس از ذبح گاو، دوبار ديگر به دروغ جدال نمايد، ظاهراً كفّاره آن يك گاو است.

مسأله 373) اگر به دروغ ده مرتبه يا بيشتر جدال كند ظاهراً كفّاره آن يك شتر است، مگر آن كه پس از سه بار جدال كردن يا بيشتر كفّاره آن را بدهد، كه در اين صورت بايد در اوّلين جدال پس از پرداخت كفّاره، يك گوسفند و در جدال دوّم، يك گاو و براى بار سوّم، يك شتر بپردازد.

مسأله 374) مقصود از «مرتبه» كه در روايات باب جدال آمده و در چند مسأله پيش نيز ذكر شد، امرى عرفى است. پس براى تعيين «وحدت» يا «تعدّد» جدال بايد به قضاوت عرف مراجعه نمود.

مسأله 375) هرگاه محرم در مجالس متعدّد جدال نمايد، ظاهرا