فصل بيستم: جهاد، درى از درهاى بهشت‌

«جهاد» يكى ديگر از دستورات واجب الهى است و به معنى مبارزه و نبرد با دشمنان خدا مى‌باشد؛ در آيات متعددى از قرآن مجيد پيرامون مسأله جهاد و عظمت مجاهدان در راه خدا سخن گفته شده است، به طورى كه خداوند در نخستين آيات سوره «عاديات» به نَفَس زدن اسب‌هاى مجاهدان و جرقه‌هاى حاصل از سم ستوران و گرد و غبار ناشى از حركت سريع آنان قسم ياد كرده است. ملت هايى كه در مقابل ستمگران و متجاوزان به حقوق و ناموس خويش ايستادگى نموده و در اين راه عزيزان خود را قربانى مى‌نمايند همواره زنده و پابرجا بوده و مورد مدح و ستايش نسل‌هاى آينده مى‌باشند، ولى آنهايى كه به خاطر خوش‌گذرانى و بهره‌مندى از لذايذ زندگى زودگذر دنيا از جهاد روى گردانيده‌اند، جامه ذلت و خوارى و حقارت و گرفتارى را بر خود پوشانيده، دچار مرگ تدريجى گرديده و توبيخ و مذمت آيندگان را براى خود خريدارند.

سخنان حكيمانه و گهربار زير بيانگر اهميت جهاد در راه خدا و