حيض‌

حيض خونى است كه غالباً در هر ماه چند روزى از رحم زنها خارج مى‌شود و زن را در هنگام ديدن خون حيض، حائض مى‌گويند.

«مسأله 426» خون حيض در بيشتر اوقات غليظ و گرم و رنگ آن سرخ يا سرخ مايل به سياهى است و با فشار و كمى سوزش بيرون مى‌آيد.

«مسأله 427» زنهايى كه قُرَشيّه‌[1] نيستند، بعد از تمام شدن پنجاه سال يائسه مى‌شوند (يعنى ديگر خون حيض نمى‌بينند) و زنهاى قرشيه كه سنّ آنها بين پنجاه و شصت سال است، احتياطاً بايد بين تروك حائض و اعمال مستحاضه جمع كنند و پس از شصت سالگى يائسه هستند.

«مسأله 428» زنى كه شك دارد يائسه شده يا نه، اگر خونى ببيند و نداند حيض است يا نه، بايد بنا بگذارد كه حيض است و يائسه نشده است.

«مسأله 429» خونى كه دختر پيش از تمام شدن نُه سال و زن بعد از يائسه شدن مى‌بينند، خون حيض نيست.

«مسأله 430» دخترى كه نمى‌داند نُه سالش تمام شده يا نه، اگر خونى ببيند كه نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد، حيض نيست و اگر نشانه‌هاى حيض را داشته باشد و اطمينان به حيض بودن آن پيدا كند، حيض است و معلوم مى‌شود بالغ شده است.

«مسأله 431» زن حامله و زنى كه بچّه شير مى‌دهد، ممكن است خون حيض ببينند.

«مسأله 432» مدّت حيض كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نمى‌شود و اگر مختصرى از سه روز كمتر باشد ولى عرفاً بگويند كه سه روز خون ديده، كافى است.

«مسأله 433» بايد سه روز اوّل حيض پشت سر هم باشد، پس اگر مثلًا دو روز خون ببيند و يك روز پاك شود و دوباره يك روز خون ببيند، حيض نيست ولى پس از سه روز اوّل، پشت سر هم بودن خون شرط نيست.

[1]- زن قرشيه زنى است كه نسبت او از طرف پدر به« نضر بن كنانه» كه يكى از اجداد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم است، مى‌رسد؛ بنابراين زنانى كه نسبت آنان به پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم مى‌رسد قرشيه و سيده هستند.