«مسأله 3012» اگر فرزندِ صغيرى، خود اموال و دارايى داشته باشد، ولىّ او مى‌تواند از اموال خود او مخارجش را تأمين نمايد.

«مسأله 3013» اگر شخص متمكّن از دادنِ نفقه واجب النّفقه خوددارى نمايد، حاكم شرع او را مجبور مى‌كند تا نفقه او را بدهد و اگر ممكن نشد، حاكم شرع از مال او برداشته و هزينه زندگى آنان را تأمين مى‌كند.

«مسأله 3014» انسان نمى‌تواند «زكات» و «خمس» و «كفّارات» خود را براى مخارجى كه تأمين آن بر او واجب است، به افراد واجب‌النّفقه خود بپردازد.

«مسأله 3015» علاوه بر تأمين مخارج فرزند، تربيت صحيح و اشراف بر امور وى و آموزش خواندن و نوشتن و شنا و نيز تزويج او پس از بلوغ، از حقوق فرزند بر پدر مى‌باشد.

«مسأله 3016» در صورتى كه فرزند نياز به ازدواج داشته باشد- به نحوى كه با ترك آن مرتكب حرام مى‌شود و يا به مشقّت مى‌افتد- بر پدر واجب است نسبت به آن اقدام نمايد؛ همچنين در صورت نياز شديد پدر يا مادر به ازدواج- به نحوى كه بدون آن به حرج و مشقّت مى‌افتند- و توانايى فرزند، واجب است فرزند نسبت به آن اقدام نمايد.

«مسأله 3017» سزاوار نيست پدر و مادر با تفاوت و تبعيض بين اولاد، مالى را به آنان ببخشند، مگر اين كه بعضى از آنها نيازمند يا داراى امتيازات عقلى و شرعى باشند.

احكام پوشش و زينت‌

«مسأله 3018» انسان بايد عورت خود را از كسانى كه مكلّفند، گرچه با او محرم باشند و نيز از ديوانه و بچّه‌اى كه خوب و بد را تشخيص مى‌دهند، هر چند محرم باشند، بپوشاند؛ ولى زن و شوهر لازم نيست عورت خود را از يكديگر بپوشانند.

«مسأله 3019» اصل لزوم حجاب براى زن از ضروريّات اسلام است، هر چند بعضى از جزئيات آن از ضروريات نيست؛ پس زن بايد بدن و موى خود را از مرد نامحرم بپوشاند، بلكه احتياط آن است كه بدن و موى خود را از پسرى هم كه بالغ نشده، ولى خوب و بد را مى‌فهمد و به حدّى رسيده كه ممكن است به قصد لذّت نگاه كند، بپوشاند