خوردن، خواهرزاده يا برادرزاده زن او شدهاند ازدواج كند و نيز اگر- العياذ باللَّه- با كسى لواط كند، نمىتواند با دختر و خواهر و مادر و مادربزرگ رضاعى او- يعنى كسانى كه به واسطه شير خوردن، دختر و خواهر و مادر او شدهاند- ازدواج نمايد.
«مسأله 2949» زنى كه برادر انسان را شير داده، به انسان محرم نمىشود، اگرچه احتياط مستحب آن است كه با او ازدواج نكند.
«مسأله 2950» انسان نمىتواند با دو خواهر- اگرچه رضاعى باشند، يعنى به واسطه شير خوردن، خواهر يكديگر شده باشند- ازدواج كند و چنانچه دو زن را عقد كند و بعد بفهمد خواهر بودهاند، در صورتى كه عقد آنان در يك وقت بوده باشد، هر دو باطل است و اگر در يك وقت نبوده، عقد اوّلى صحيح و عقد دومى باطل است.
«مسأله 2951» اگر زن از شير شوهر خود كسانى را كه گفته مىشود شير دهد، شوهر او بر او حرام نمىشود، اگرچه بهتر آن است كه احتياط كنند:
اوّل: برادر و خواهر خود را. دوم: عمو و عمّه و دايى و خاله خود را. سوم: اولاد عمو و اولاد دايى خود را. چهارم: برادرزداه خود را. پنجم: برادر شوهر يا خواهر شوهر خود را. ششم: خواهرزاده خود يا خواهرزاده شوهرش را. هفتم: عمو، عمّه، دايى و خاله شوهر خود را. هشتم: نوه زن ديگر شوهر خود را.
«مسأله 2952» اگر كسى دختر عمّه يا دختر خاله انسان را شير دهد، به انسان محرم نمىشود؛ ولى احتياط مستحب آن است كه از ازدواج با او خوددارى نمايد.
«مسأله 2953» اگر مردى دو زن داشته باشد و يكى از آنها فرزند عموى زن ديگر را شير دهد، زنى كه فرزند عموى او شير خورده، به شوهر خود حرام نمىشود.
شرايط شير دادنى كه علّت محرم شدن است
«مسأله 2954» شير دادنى كه علّت محرم شدن است نُه شرط دارد:
اوّل: بچّه شير زن زنده را بخورد، پس اگر از پستان زنى كه مرده است شير بخورد اثر ندارد.